نامزدی که می تواند انتخابات امریکا را تغییر دهد

سرویس بین الملل خرداد: سیاستمدار و بازرگان است و نامزد حزب لیبرترین در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 میلادی. "گری جانسن" به عنوان نامزد جریان سوم عضو حزب دموکرات و جمهوریخواه نیست و چندان مورد توجه رسانه ها قرار نگرفته است. با این حال، رقابت نزدیک ترامپ و کلینتون در هفته های اخیر و نتایج نزدیک نظرسنجی های پیش از انتخابات نشان می دهند که رای هواداران او می توانند در نتیجه انتخابات تغییر ایجاد کنند. 

به گزارش خرداد، گری جانسن که پیش از این عضو حزب جمهوری‌خواه بود، از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ به عنوان ۲۹ امین فرماندار نیومکزیکو از حزب جمهوری‌خواه فعالیت داشت. وی در دسامبر ۲۰۱۱ به طور رسمی تغییر گرایش سیاسی خود را به حزب لیبرترین اعلام کرد و از سوی این حزب در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۲ برای ریاست جمهوری نامزد شد. او با کسب ۱٫۲۷ میلیون رأی و ۰٫۹۹ درصد آرا بهترین نتیجه تاریخ این حزب در انتخابات را از نظر شمار آرا کسب کرد. حزب لیبرترین بار دیگر گری جانسن را به عنوان نامزد خود در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ برگزید. در ماه مه ۲۰۱۶ گری جانسن ۶۸امین فرماندار ایالت ماساچوست بیل ولد را به عنوان نامزد معاون رئیس جمهوری خود انتخاب کرد.

از مواضع سیاسی گری جانسن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

اعتقاد به دولت محدود، یعنی دخالت هرچه کمتر دولت در اعمال آزادی‌های مدنی از طریق قانون

اعتقاد به محافظه‌کاری مالی، یعنی مسئولیت‌پذیری مالی از جانب دولت، تضمین بودجه متوازن، کاستن از مالیات و بدهی ملی، و اجتناب از هزینه کردن از کسری بودجه

اعتقاد به سیاست خارجی عدم مداخله

اعتقاد به آزادی مدنی، اینترنت بدون سانسور و مخالف نظارت دولتی

او در مصاحبه تازه خود با "ریئل کلیر ورلد" به مسائل سیاست خارجی به خصوص موضوع ایران، بحران سوریه و صلح اسرائیلی و فلسطینی پرداخته است. 

جانسن در پاسخ به این پرسش که راه حل بلند مدت بحران سوریه از نظر او چیست می گوید:"چه بخواهیم اسد در قدرت بماند و چه نخواهیم تا زمانی که روسیه از او حمایت می کند وضعیت تغییری نمی کند و نظر ما نیز تعیین کننده نیست. مادامی که روس ها ازاسد حمایت می کنند و ما از مخالفان بن بست ادامه خواهد داشت و اینده قابل پیش بینی ای پیش روی مان قرار ندارد. تنها راه برای تغییر این وضعیت تغییر جهتی اشکار است تا از پیامدهای فاجعه بار انسانی جنگ در داخل سوریه کاسته شود. باید با روسیه وارد تعامل شد. تا زمانی که وضعیت کنونی در سوریه حفظ شود داعش هم مجال قدرت گیری خواهد داشت. مسئله این نیست که ایا می خواهیم با روسیه همکاری کنیم یا نه موضوع این است که گزینه کارآمد دیگری پیش روی مان نداریم". 

او در ادامه می افزاید:"بدون جلب موافقت روسیه راه حل واقعی برای بحران سوریه حاصل نمی شود چه بخواهیم و چه نخواهیم واقعیت این است. تا زمانی که حمایت از گروه های شورشی ادامه دارد احتمالا بن بست نیز ادامه می یابد. هرگونه تصمیمی درباره ادامه حمایت از گروه های معارض باید همزمان با گفت و گویی جامع تر با روسیه باشد". 

او در انتقاد از موضع اوباما می گوید:"همین که بگوییم اسد باید برود یک استراتژی نیست این یک آرزو است. تغییر رژیم در عراق و لیبی توسط امریکا قطعا نتیجه مطلوب ما را به همراه نداشت. در مورد سوریه اتفاقی مشابه می تواند وضعیت را پیچیده تر و خطرناک تر سازد". 

این سایت امریکایی از او می پرسد که او پیش تر گفته بود که امریکا باید نقش پلیس جهان بودن خود را کنار بگذارد پس درباره خاورمیانه باید چه نقشی ایفا کند می گوید:"در این معنا امریکا باید دست از پیگیری سیاست تغییر رژیم بردارد این موضوع در راستای منافع امریکا نیست و پیامدهای ناخواسته ای دارد. سیاست ما باید حفاظت از جان شهروندان امریکایی و اموال آنان باشد". 

او در واکنش به قرارداد 38 میلیارد دلاری نظامی امریکا با اسرائیل در پاسخ به این پرسش که در صورت ریاست جمهوری چه تصمیمی در این باره خواهد گرفت و ایا معتقد به لزوم حمایت نظامی امریکا از اسرائیل است می گوید:"همواره در دوران فرمانداری به روابط با اسرائیل به عنوان یکی از استراتژیک ترین همکاری ها نگاه کرده ام. بله، روابط ما با اسرائیل، امریکا را امن تر کرده است. داشتن یک متحد قابل اعتماد و دموکراتیک در منطقه ارزش فوق العاده ای برای ما دارد و می تواند باعث صرفه جویی میلیون دلاری در هزینه های نظامی و دفاعی ما شود". 

او در پایان در پاسخ به این پرسش که چگونه توافق هسته ای با ایران را مدیریت خواهد کرد و این که آیا به دنبال بهبود  روابط با تهران است یا برای منزوی کردن ایران تلاش می کند می گوید:"به نظر می رسد مشکلاتی با توافق هسته ای با ایران از جمله تامین مالی از سوی دولت آن کشور برای تروریست ها وجود دارد. عدم شفافیت نیز مشکل دیگر است. با این حال، در صورتی که توافق هسته ای فرصت ایران برای توسعه تسلیحاتی هسته ای را به تعویق بیندازد و به ما قابلیت بیش تری درباره آن چه ایران انجام می دهد داده باشد منافع آن از هزینه اش بیش تر است. به عنوان یک اصل به گمانم سیاست درهای باز و تعامل با کشورها سیاست خوبی است.