فرشته حسینی در مراسم اکران فیلم با استایلی خاص و نمادین ظاهر شد. او کت و شلوار آبی تیره به همراه کلاه سنتی افغانی «پکول» پوشید که برای مردم افغانستان نمادی از مقاومت در برابر طالبان محسوب میشود.
فرشته حسینی در مصاحبهای به زبان انگلیسی در حاشیه جشنواره، درباره وضعیت دشوار مردم افغانستان، بهویژه پس از اخراج گسترده مهاجران افغان از ایران، سخن گفت. او با اشاره به ریشههای خانوادگیاش، اظهار داشت: «من در ایران متولد شدم، اما پدر و مادر و بستگانم اهل افغانستان هستند. با اخراج مهاجران، بسیاری از اعضای خانوادهام که تمام زندگیشان در ایران بود، مجبور به بازگشت به افغانستان شدند. وضعیت در افغانستان افتضاح است؛ زنان حق تحصیل ندارند، بدون همراه مرد نمیتوانند از خانه خارج شوند و دوباره مجبور به پوشیدن برقع شدهاند.» او تأکید کرد که وظیفهاش بهعنوان یک هنرمند، بودن صدای مردم افغانستان است که با مشکلات عدیدهای از جمله فقدان زندگی عادی و سرکوب زنان مواجهاند. این صحبتها در فضای مجازی وایرال شد و توجه جهانی را به مسائل مهاجران و وضعیت زنان در افغانستان جلب کرد.
حسینی همچنین به تجربه شخصی خود اشاره کرد و گفت: «وقتی در جایی بزرگ میشوی، نمیتوانی آن را از خودت جدا بدانی. من بین ایران و افغانستان تفاوتی قائل نیستم.» این سخنان در پاسخ به انتقادهایی بود که برخی در فضای مجازی مطرح کرده بودند، مبنی بر اینکه او بهعنوان یک مهاجر افغانستانی نباید در پروژههای ایرانی حضور داشته باشد. او با این اظهارات، بر هویت دوگانه خود و پیوند عمیقش با هر دو فرهنگ تأکید کرد.