اردوگاه اصلاحطلبان نه میتواند و نه میخواهد روحانی را به حاشیه براند. از نظر آنان عملکرد روحانی در مجموع قابل قبول بوده هرچند که کاستیهایی در حوزههای سیاسی و اقتصادی داشتهاند اما اصلاحطلبان درک میکنند که بخش عمدهای نواقص به دلیل عوامل خارج از کننرل دولت بودهاند
سرویس سیاسی: توصیه رهبر انقلاب به احمدینژاد برای
عدم شرکت در رقابتهای انتخاباتی مسیر را برای ریاستجمهوری حسن روحانی در
دور دوم هموارتر خواهد کرد. این نکتهای است که سایت «المانیتور» در مقاله
خود درباره انتخابات پیشرو، به آن اشاره کرده است.
به گزارش خرداد به نقل از سایت آفتاب؛ المانیتور با اشاره به تلاش احمدینژاد برای بازگشت به عرصه سیاسی ایرانکه
با مخالفت مقام معظم رهبری مواجه شد، مینویسد: «اخیرا احمدینژاد سفرهای
استانی داشت. این سفرها وجهه خوبی را از او نشان ندادند و تذکرهایی نیز
مطرح شدند مبنی بر اینکه این سفرها بهصورت غیرقانونی ماهیت تبلیغات
انتخاباتی پیدا کردهاند. گزارشهایی منتشر شده بودند در اینباره که مقام معظم رهبری به احمدینژاد توصیه کردهاند در رقابتهای انتخاباتی
پیشرو شرکت نکند و اینکه این موضوع را به صلاح نمیبینند. طرفداران
احمدینژاد چنین موضوعی را تکذیب کردند با این حال، در روز ۲۷ سپتامبر رهبر انقلاب شخصا اظهارکردند که اخبار منتشر شده موثق بودهاند.
انگیزه کلیدی ایشان از مخالفت با نامزدی احمدینژاد جلوگیری از بروز فضایی
دو قطبی و پرتنش پیش از انتخابات ریاستجمهوری بود که میتواند از تکرار
حوادث پیشآمده پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ میلادی در ایران
جلوگیری کند.»
این
سایت در ادامه میافزاید: «پس از حذف احمدینژاد اصولگرایان اکنون از اهرم
فشار «اقتصاد» علیه روحانی اشاره میکنند. باهنر از چهرههای اصولگرا گفته
است که راهحل اردوگاه اصولگرایان آن است که چهرهای محبوب از میان خود با
برنامه اقتصادی جذاب برای فقرا و کمدرآمدها را معرفی کنند. این در حالی
است که بهنظر میرسد همه شرایط سیاسی برای انتخاب دوباره روحانی فراهم
شدهاند. به احتمال بسیار زیاد به پنج دلیلی که در ادامه مورد اشاره قرار
خواهد گرفت روحانی بار دیگر رییسجمهوری ایران خواهد بود».
المانیتور پنج دلیل را اینگونه بر میشمارد:
نخست
آنکه اصولگرایان فاقد یک چهره کاریزماتیک هستند. واقعیت این است که
احمدینژاد تنها برگ برنده آنان بود. نامزدی او نامزدشدن هر فرد اصولگرای
دیگری را تحتالشعاع قرار داد بود. در نتیجه، اصولگرایان به طور موثر چهره
جذابی ندارند. در حال حاضر هیچ فرد دیگری در میان آنان جذابیت احمدینژاد
را ندارد. به همینخاطر است که زیباکلام استاد دانشگاه تهران گفته است که
اگر شرایط همینگونه ادامه یابد روحانی قطعا پیروز انتخابات مه ۲۰۱۷ خواهد
بود.
دوم
آنکه در حالی که عملکرد اقتصادی دولت روحانی چشمگیر نبوده است اما او
توانسته اقتصاد ایران را از سقوط نجات دهد. او نقش یک پزشک را ایفا کرد که
قادر به درمان بیمار نیست اما قادر به جلوگیری از بدترشدن وضعیت بیمار
بوده است. مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی رشد اقتصادی در سالجاری را ۶.۶
درصد ارزیابی کرده است. تولید نفت ایران افزایش یافته است و پیشبینی
میشود که رشد اقتصادی ایران به تدریج بیشتر شود.
نکته
سوم آن که رهبری مخالفتی با انتخاب دوباره روحانی ندارند.
شکی نیست که تفاوتنظرهایی میان ایشان و روحانی وجود دارد؛ آنهم برسر
مسائل مختلف؛ از اجرای مفاد برجام توسط امریکاییها گرفته تا نوع رویکرد
نسبت به مسائل منطقهای، حوزههای فرهنگی و اجتماعی و سایر مسائل. اما
واقعیت آن است که چهره بهتر دیگری اکنون در عرصه سیاسی ایران در مقایسه با
روحانی وجود ندارد. علیرغم اختلافنظرها در پارهای از موارد روحانی هنوز
هم از حمایت رهبر انقلاب ایران برخوردار است.
چهارم
آنکه تاریخ نشان داده ایرانیان معمولا رییسجمهوری که در دور اول انتخاب
کردهاند را در دور بعد نیز مجددا بر میگزینند. به غیر از ابوالحسن
بنیصدر اولین رییسجمهوری ایران پس از انقلاب که در سال ۱۹۸۱ میلادی
استیضاح و برکنار شد و جانشین او مرحوم رجایی در سال ۱۹۸۱ میلادی ترور شد
همه روسایجمهور دیگر جمهوری اسلامی دو دوره متوالی رییسجمهوری بودهاند
از آیتالله هاشمی تا رییس دولت اصلاحات و احمدینژاد و هر یک گفتمان
متفاوتی در مقایسه با رییسجمهوری قبلی داشتهاند. اصلاحطلبان خواستار
اصلاحات سیاسی و فرهنگی بودند و احمدینژاد گفتمانش حول محور عدالت و حمایت
از فقرا بود. رایدهندگان ایرانی در ژوئن سال ۲۰۱۳ میلادی به شعار اعتدال
دولت روحانی و تعامل سازنده با جهان رای دادند. به نظر میرسد که گفتمان
روحانی فارغ از عملکرد او برای رایدهندگان اهمیت بیشتری دارد. پس بهطور
منطقی میتوان انتظار داشت که او در انتخابات بعدی پیروز باشد.
پنجمین
و مهمترین عامل اجماع در میان اصلاحطلبان درباره روحانی است. اردوگاه
اصلاحطلبان نه میتواند و نه میخواهد روحانی را به حاشیه براند. از نظر
آنان عملکرد روحانی در مجموع قابل قبول بوده هرچند که کاستیهایی در
حوزههای سیاسی و اقتصادی داشتهاند اما اصلاحطلبان درک میکنند که بخش
عمدهای نواقص به دلیل عوامل خارج از کننرل دولت بودهاند. در نتیجه،
اصلاحطلبان تمام قد پشت روحانی خواهند ایستاد. از سوی دیگر، اصلاحطلبان
خود اکنون فاقد چهره جدید کاریزماتیک برای قرار دادن در برابر روحانی و یا
یک نامزد اصولگرا هستندو چهرههای موردنظر آنان از جمله سیدمحمدخاتمی و
میرحسین موسوی نخستوزیر سابق قادر به شرکت در انتخابات نیستند چرا که
احتمالا با سد محکم شورای نگهبان مواجه خواهند شد.