چرا ریاست‌جمهوری ترامپ برای ایران گزینه بهتـری است؟

چه دشمن آمریکا باشید یا متحد استراتژیک آن، چه آمریکا را سردمدار امپریالیست بخوانید و بر آن بتازید یا محو در جمال و جبروت لیبرال دموکراسی آن باشید، این موضوع کتمان شدنی نیست که انتخاب رئیس جمهوری ایالات متحده تاثیری شگرف بر آیند و روندهای سپهرهای مختلف نظام جهانی گذاشته و همگان را از دوست و دشمن بی نصیب نمی گذارد.

سرویس سیاسی خرداد: «سگ زرد برادر شغال است» این مثل قدیمی ایرانی شاید واکنش ساده انگارانه بسیاری از منتقدان آمریکا در قبال انتخابات پرحاشیه و جنجالی ریاست جمهوری ایالات متحده و در قبال دو نامزد دموکرات و جمهوریخواه حاضر در آن باشد اما ماجرا به همین سادگی ها نیست!

به گزارش خرداد، چه دشمن آمریکا باشید یا متحد استراتژیک آن، چه آمریکا را سردمدار امپریالیست بخوانید و بر آن بتازید یا محو در جمال و جبروت لیبرال دموکراسی آن باشید، این موضوع کتمان شدنی نیست که انتخاب رئیس جمهوری ایالات متحده تاثیری شگرف بر آیند و روندهای سپهرهای مختلف نظام جهانی گذاشته و همگان را از دوست و دشمن بی نصیب نمی گذارد.

بالاخره کلیددار بزرگترین زرادخانه نظامی و هسته ای جهان و فرمانده بزرگترین اقتصاد دنیا که هژمونی خود را در نظام تک قطبی طی چند دهه اخیر بسط و گسترش داده، فرد تاثیر گذاری در معادلات جهانی بوده و خواهد بود.

حال سئوال اینجاست که از میان دو کاندیدای این دوره از انتخابات آمریکا که جنجالی تر از هر برهه دیگری پی گرفته شده و روندی اعجاب انگیز و بس مشمئز کننده داشته، انتخاب کدامین گزینه از میان این دو نامزد موجود در مواجهه با ایران می تواند کفه معادلات را به سمت و سوی تفوق ایران در تنازع با آمریکا سوق دهد.

شاید در وهله اولیه با توجه به ستیزه جویی بیش تر و اظهارات جنجالی و غیر معقولانه تر دونالد ترامپ پاسخ بسیاری هیلاری کلینتون باشد اما در این مقاله کوتاه برآنیم که بگوییم بر عکس این پندار عام، ریاست جمهوری ترامپ برای ایران بهتر از همتای وی یعنی هیلاری کلینتون است.

هیلاری کلینتون متعلق و برآمد از سنت سیاسی ریشه دار در ایالات متحده است و از زمره تجربه اندوخته های این عرصه اما ترامپ هیچ تجربه ملموس و قابل توجهی به عنوان یک کنش گر سیاسی نه فقط در سطوح عالی که در سطوح میانی هم ندارد. ترامپ هیچ گاه نخواهد توانست آن پختگی و انسجام سیاسی لازم در سپهر سیاسی داخلی ایالات متحده را به نمایش گذاشته و به هم افزایی میان ارکان مختلف نیل یابد. به دیگر کلام او رئیس جمهوری ضعیف خواهد بود که حنایش چندان رنگی نخواهد داشت و به طورر طبیعی این برای ایران به عنوان مهم ترین معارض ایالات متحده یک برگ برنده خواهد بود.

ترامپ یک اقتصاد دان منفعت گراست که بیش و پیش از هر چیزی زرق و برق دلارها و کسب و اخذ سود و منفعت اقتصادی برایش مهم بوده و در تصمیم گیری های پیش رو در صورت انتخاب برای سمت ریاست جمهوری این مولفه مهم ترین عنصر تعیین کننده رفتارورزی وی خواهد بود، آنچنان که دیده اید وی به طور مداوم در نقد برجام به موضوع پرداخت 150 میلیارد دلار پول به ایران تکیه و تاکید می کندبه جای آنکه ازبعد امنیتی و ضربه به شرکای استراتپیک نقد خود را به برجام مبذول دارد. چنین فردی با توجه به قدرت و بنیه رو به رشد اقتصاد ایران در منطقه بی گمان در مواجهه با ایران این موضوع را لحاظ می کند.

دونالد ترامپ با صراحت گفته است که به نظامبندی های مرسوم و چند دهه ای ایالات متحده در مواجهه با شرکای استراتژیک خود در سطح جهان باور و اعتقاد ندارد. این نکته می تواند در آینده و در صورت انتخاب وی ضربه ای مهلک به شرکای منطقه ای ایالات متحده وارد کرده و دشمنان ایران در منطقه را در موضع ضعف و انفعال در برابر کشورمان قرار دهد.

ترامپ می گوید که به محض رئیس جمهور شدن برجام را پاره خواهد کرد. شاید این سیاستمدار بی تجربه چنین کاری نیز انجام دهد اما نکته آنجاست که در فضای پیشا برجام سیاست های هوشمندانه کلینتون و اوباما توانست تمامی متحدان آمریکا را علیه ایران بسیج کرده و تحریم های ظالمانه و بی سابقه را به منصه ظهور رساند اما به طور قطع و یقین این بار هیچ کشوری حتی شرکای اروپایی با این ستیزه جویی همراهی نکرده و این آمریکاست که در گوشه رینگ قرارمی گیرد نه ایران.

به گزارش خرداد،بدون هیچ شک و شبهه ای انتخاب ترامپ به عنوان فردی که رویکردهای نژادپرستانه و خصمانه وغیر قابل توجیه علیه اقلیت ها و نیز حتی علیه زنان داشته آن هیمنه تبلیغاتی و پروپاگاندای همیشگی آمریکای خوب! را در منظر جهانیان در هم خواهد شکست و از طرف دیگر با ایجاد فضای دوقطبی ایالات متحده را در دورن نیز با چالش های جدی روبرو خواهد کرد و در میدان عمل همانگونه که در همه جای دنیا به اثبات رسیده کاندیدایی که شعارهای پوپولیستی می دهد، کارنامه ای ضعیف از خود به نمایش خواهدگذاشت و با همه این اوصاف چشم اندازی تیره و تاریک در برابر ایلات متحده قرار خواهد گرفت و این نکته بی گمان نمی تواند برای ایران واجد بار منفی باشد.

از طرف دیگر تهدیدات نظامی و رجزخوانی های ترامپ بی گمان خطری بسیار کم تر از سیاست های خصمانه اما ظاهر الصلاح کلینتون برای ایران خواهد داشت چرا که هیچ کس در دنیا با اینگونه رویکردها و چالش افزایی ها آنهم در خاورمیانه بحرانی همراهی نخواهد کرد.

در نهایت شاید تا چند روزدیگر شگفتی در انتخابات ایالات متحده تکمیل شده و ترامپ به کاخ سفید راه یابد، گزینشی که اگر برای مردم آمریکا سود و منفعتی نداشته باشد برای ایران و سیاستهای آن در منطقه و جهان شاید بد نباشد.