نحوه کنترل اين هوپيما برای خلبان و کمک
خلبان هیچ فرقی با هواپیماهای مدرن «ایر باس» ندارد و با استفاده از
فرمانهاي الكترونيكي کمترین میزان فشار و بيشترين ميزان دقت را برای خلبان
به همراه دارد. در مقابل رقباي غربي اما روسها اين هواپيما را با قيمت
پايينترين(35 ميليون دلار) به فروش ميرسانند.
مقامهاي سوخو همچنين ميگويند سوپرجت 100 هزينه پروازي بسيار پايينتري نسبت به گزينههاي مشابه خودش دارد. در خطوط داخلي هوايي روسيه سوپرجت 100 براي جايگزيني توپولف 134 در نظر گرفته شده است. يكي ديگر از خريداران سوپرجت مصر است. ولاديمير پوتين توافق براي فروش اين هواپيما را به همراه عبدالفتاح السيسي،رئيس جمهور مصر در جريان نمايشگاه هوايي ماكس اعلام كرد. باید گفت که در می ۲۰۱۲ یک هواپیمای روسی سوخو ۱۰۰ در یک پرواز آزمایشی با ۳۷ مسافر و ۸ خدمه پرواز، پس از برخاستن از فرودگاه فرودگاه حلیم پرداناکوسوما جاکارتا در اندونزی، سقوط کرد و تمام سرنشینهای آن کشته شدند.
شرکتهای سازنده قطعات و مشارکت کننده در ساخت این هواپیما به این شرح هستند:
مدیر پروژه: یونایتد ایرکرافت کورپوریشن
شریک استراتژیک: Alenia Aeronautica
شریک سهیم در ریسک: Snecma
طراح اصلی: سوخو
مشاور: بویینگ
تهیه
کننده سیستمهای اصلی هواپیما: Thales (avionics), Liebherr (با
Teploobmennik OJSC و PMZ Voskhod JSC) (سیستمهای کنترل پرواز),[۹]
Messier-Dowty (سیستم لندینگ), اینترتکنیک (زودیاک) (سیستم سوخت), BE
Aerospace (داخلی), Curtiss-Wright Controls (سیستم حفاظت از آتش), هانیول
(APU), IPECO (صندلی خدمه), پارکر هانیفین (سیستم هیدرولیک), Hamilton
Sundstrand (سیستم برقی), Meggitt Vibro-Meter (حسگر لرزش موتور),
Saint-Gobain Sully (پنجرهها), Aircelle (Nacelles و Thrust Reverser),
SAMCO (درهای بار و مسافر), گودریچ کورپوریشن، Aircelle (engine nacelle).