ترامپ یک پدیده تازه نیست
خرداد: پرویز مجتهدزاده تحلیل گر مسائل بین الملل به پدیده این روهای فضای سیاسی جهان پرداخته و معتقد است او بر خلاف دیدگاه همگانی یک پدیده تازه نیست!
به گزارش خرداد؛ متن یادداشت وی را در که روزنامه آرمان امروز آمده در پی می خوانید.
اظهارات وتصمیماتی که دونالدترامپ در مدت زمان اندک حضور در راس قدرت آمریکا اتخاذ کرده است موجب شده تا از او به عنوان یک پدیده نام برده شود. اما باید توجه کرد ترامپ یک پدیده جدید نیست. در واقع او یک پدیده بازگشته از دوران جرج بوش پسر با شدت وحماقت بیشتر است. چرا که جرج بوش تا این اندازه نادانی ناشی از تعصب را به کار نمی‌‌‌گرفت. اگر رئیس‌جمهور اسبق آمریکا با تحریکات محافل صهیونیستی ایالات متحده و رژیم اسرائیل به اتخاذ سیاست‌‌‌هایی علیه ایران تشویق می‌‌‌شد، ترامپ به چنین مشوق‌‌‌هایی نیز نیاز ندارد و به اندازه کافی اندیشه‌‌‌های ضد‌ایرانی را داراست. به‌گونه‌‌‌ای که نتانیاهو از این مواضع ترامپ به وجد آمده و مشتاق تقویت همکاری خود با این متحد رژیم اسرائیل است. بنابراین وقتی سخن از چنین پدیده‌‌‌ای است باید توقع هر اتفاقی را داشت. با این حال باید در دیپلماسی ایران نیز زمانی که برجام را به سرانجام رساند پیش‌بینی بازگشت یک جرج بوش دیگر یا حتی همان‌طور که گفته شد رادیکال‌تر از بوش به صحنه قدرت در آمریکا انجام می‌‌‌شد. ایران در شرایطی به تمام تعهدات خود در برجام پایبند بوده است که طرف مقابل هنوز در این سطح همکاری نکرده است. به ویژه آنچه مورد تاکید است تخریب سایت آب سنگین اراک است. چنین اقدامی در ژئوپلیتیک به معنای تحویل سنگرهای خودی به دشمن است درحالی که طرف مقابل هنوز سنگرهای خود را تحویل نداده است. با این حال اعتقاد بر این نیست که ترامپ همه وعده‌‌‌ها یا خواسته‌‌‌های خود را می‌‌‌تواند جامعه عمل بپوشاند، اما او می‌‌‌تواند فضای ژئوپلیتیک جهانی را بر ایران سخت کند. آنچه از وضعیت فعلی استنباط می‌‌‌شود تاکیدی بر این نکته است که تساهل و تسامح با آمریکا نمی‌‌‌تواند روش مناسبی در راهبردهای ما باشد و ایران باید در سیاست‌‌‌خارجی خود به سمت ایجاد موازنه با همه کشورها اعم از دوست و دشمن حرکت کند. در واقع با تحویل سنگرهای خود به طرف مقابل نمی‌‌‌توانیم به نتیجه دلخواه در تامین منافع ملی دست یابیم. اگرچه ترامپ ثابت کرده اهل منطق نیست اما سیستم حکومتی آمریکا اجازه ورود ترامپ به جنگ با ایران را نخواهد داد. تجربه جنگ‌‌‌های عراق و افغانستان موجب شده آنها تمایلی به دامن زدن به جنگ دیگری نداشته باشند زیرا چنین اقدامی بیش از آن که برای ایران زیان‌‌‌آور باشد به خود آمریکایی‌‌‌ها ضرر رسانده است. اما یک نکته قابل تامل سیاست کشورهایی نظیر عربستان و رژیم صهیونیستی هستند که قصد دارند تا با استفاده از هر بهانه‌‌‌ای آمریکا را به ایجاد جنگ علیه ایران تحریک کنند. بنابراین در چنین شرایطی ایران باید تلاش کند از ایجاد بهانه برای ترامپ پرهیز کند. بدون تردید ایران برای ایجاد موازنه با سایر کشورها نیازمند توان نظامی و دفاع است و به همین دلیل لزوم آزمایش‌‌‌های موشکی نیز طبیعی است اما نکته‌‌‌ای که در این خصوص اهمیت دارد توجه به شرایط زمانی و مکانی است. در موقعیت فعلی پرهیز از بهانه دادن به ترامپ یکی از مواردی است که بهتر است رعایت شود. بدیهی است ایران برای تقویت توان دفاعی خود باید آزمایش های موشکی را انجام دهد و حتی تعداد این آزمایش‌ها را نیز افزایش دهد اما سنجیدن همه جوانب امر برای زمان چنین اقداماتی حائز اهمیت است. یکی از انتقاداتی که به دستگاه دیپلماسی مربوط می‌‌‌شود غفلت از هماهنگی با دستگاه نظامی است چرا که نظامیان مطابق با دستور کار خود فعالیت‌‌‌ها را برنامه‌ریزی می‌کنند اما در چنین مواقعی دستگاه دیپلماسی است که باید هماهنگی‌های لازم برای این نوع آزمایش های نظامی را انجام دهد. با این تفاسیر باید تاکید کرد ترامپ در موقعیتی نیست که بتواند اقدام نظامی علیه ایران را عملیاتی کند اما ایران باید هوشیار باشد و روند حرکت به سمت ایجاد موازنه بدون تحریک را در پیش گیرد.
به گزارش خرداد؛ متن یادداشت وی را در که روزنامه آرمان امروز آمده در پی می خوانید.
اظهارات وتصمیماتی که دونالدترامپ در مدت زمان اندک حضور در راس قدرت آمریکا اتخاذ کرده است موجب شده تا از او به عنوان یک پدیده نام برده شود. اما باید توجه کرد ترامپ یک پدیده جدید نیست. در واقع او یک پدیده بازگشته از دوران جرج بوش پسر با شدت وحماقت بیشتر است. چرا که جرج بوش تا این اندازه نادانی ناشی از تعصب را به کار نمی‌‌‌گرفت. اگر رئیس‌جمهور اسبق آمریکا با تحریکات محافل صهیونیستی ایالات متحده و رژیم اسرائیل به اتخاذ سیاست‌‌‌هایی علیه ایران تشویق می‌‌‌شد، ترامپ به چنین مشوق‌‌‌هایی نیز نیاز ندارد و به اندازه کافی اندیشه‌‌‌های ضد‌ایرانی را داراست. به‌گونه‌‌‌ای که نتانیاهو از این مواضع ترامپ به وجد آمده و مشتاق تقویت همکاری خود با این متحد رژیم اسرائیل است. بنابراین وقتی سخن از چنین پدیده‌‌‌ای است باید توقع هر اتفاقی را داشت. با این حال باید در دیپلماسی ایران نیز زمانی که برجام را به سرانجام رساند پیش‌بینی بازگشت یک جرج بوش دیگر یا حتی همان‌طور که گفته شد رادیکال‌تر از بوش به صحنه قدرت در آمریکا انجام می‌‌‌شد. ایران در شرایطی به تمام تعهدات خود در برجام پایبند بوده است که طرف مقابل هنوز در این سطح همکاری نکرده است. به ویژه آنچه مورد تاکید است تخریب سایت آب سنگین اراک است. چنین اقدامی در ژئوپلیتیک به معنای تحویل سنگرهای خودی به دشمن است درحالی که طرف مقابل هنوز سنگرهای خود را تحویل نداده است. با این حال اعتقاد بر این نیست که ترامپ همه وعده‌‌‌ها یا خواسته‌‌‌های خود را می‌‌‌تواند جامعه عمل بپوشاند، اما او می‌‌‌تواند فضای ژئوپلیتیک جهانی را بر ایران سخت کند. آنچه از وضعیت فعلی استنباط می‌‌‌شود تاکیدی بر این نکته است که تساهل و تسامح با آمریکا نمی‌‌‌تواند روش مناسبی در راهبردهای ما باشد و ایران باید در سیاست‌‌‌خارجی خود به سمت ایجاد موازنه با همه کشورها اعم از دوست و دشمن حرکت کند. در واقع با تحویل سنگرهای خود به طرف مقابل نمی‌‌‌توانیم به نتیجه دلخواه در تامین منافع ملی دست یابیم. اگرچه ترامپ ثابت کرده اهل منطق نیست اما سیستم حکومتی آمریکا اجازه ورود ترامپ به جنگ با ایران را نخواهد داد. تجربه جنگ‌‌‌های عراق و افغانستان موجب شده آنها تمایلی به دامن زدن به جنگ دیگری نداشته باشند زیرا چنین اقدامی بیش از آن که برای ایران زیان‌‌‌آور باشد به خود آمریکایی‌‌‌ها ضرر رسانده است. اما یک نکته قابل تامل سیاست کشورهایی نظیر عربستان و رژیم صهیونیستی هستند که قصد دارند تا با استفاده از هر بهانه‌‌‌ای آمریکا را به ایجاد جنگ علیه ایران تحریک کنند. بنابراین در چنین شرایطی ایران باید تلاش کند از ایجاد بهانه برای ترامپ پرهیز کند. بدون تردید ایران برای ایجاد موازنه با سایر کشورها نیازمند توان نظامی و دفاع است و به همین دلیل لزوم آزمایش‌‌‌های موشکی نیز طبیعی است اما نکته‌‌‌ای که در این خصوص اهمیت دارد توجه به شرایط زمانی و مکانی است. در موقعیت فعلی پرهیز از بهانه دادن به ترامپ یکی از مواردی است که بهتر است رعایت شود. بدیهی است ایران برای تقویت توان دفاعی خود باید آزمایش های موشکی را انجام دهد و حتی تعداد این آزمایش‌ها را نیز افزایش دهد اما سنجیدن همه جوانب امر برای زمان چنین اقداماتی حائز اهمیت است. یکی از انتقاداتی که به دستگاه دیپلماسی مربوط می‌‌‌شود غفلت از هماهنگی با دستگاه نظامی است چرا که نظامیان مطابق با دستور کار خود فعالیت‌‌‌ها را برنامه‌ریزی می‌کنند اما در چنین مواقعی دستگاه دیپلماسی است که باید هماهنگی‌های لازم برای این نوع آزمایش های نظامی را انجام دهد. با این تفاسیر باید تاکید کرد ترامپ در موقعیتی نیست که بتواند اقدام نظامی علیه ایران را عملیاتی کند اما ایران باید هوشیار باشد و روند حرکت به سمت ایجاد موازنه بدون تحریک را در پیش گیرد.
