سید محمود میرلوحی در گفت و گو با خرداد:
اصولگرایان دیگر نمی توانند با انگ زدن رقبا را از صحنه بیرون کنند/پایداری حاضر است دلواپس باشد؛ اصولگرا نباشد!/دوراهی برای اصولگرایان جمنا/با کاندیدای تک بعدی از پس روحانی بر نمی آیند
تا الآن نظرسنجی ها نشان داده که قالیباف چیزی حدود 6 درصد از رئیسی جلوتر است. یعنی قالیباف 12 درصد و رئیسی هم 6 درصد را به خود اختصاص داده است. فاصله این افراد با روحانی خیلی زیاد است و هرچه تلاش هم کنند، نمی توانند به او برسند.
سرویس سیاسی خرداد/ پریا مهرآبادی: قصه انتخابات در میان اصولگرایان پیچیده شده است. گفته می شود مهمترین کاندیدای این جریان سیاسی یعنی حجت الاسلام رئیسی طی 48 ساعت گذشته سه بار رئیس ستاد انتخاباتی خودش را تغییر داد تا به گزینه نیکزاد رسید. به گونه ای که یک بار قرار بود میرکاظمی رئیس ستاد باشد. بار دیگر زاکانی به این سمت انتخاب شد و در نهایت هم نیک زاد متصدی این امر شد. چنین چیزی می تواند نشان از وجود اختلافاتی در پشت پرده داشته باشد و در عین حال می تواند نسبت به توان اجرایی و مدیریتی یک کاندیدای ریاست جمهوری ابهام ایجاد کند. در شرایط فعلی رئیسی کاندیدای مورد قبول و تأیید آیت الله مصباح یزدی است، کما این که وی در سال 92 سعید جلیلی را به عنوان کاندیدایی مناسب در نظر گرفته بود. همچنین دیدار روز گذشته رئیسی و جلیلی هم صداهای زیادی را در رسانه ها به راه انداخت چراکه تا پیش از این طرفداران دو نامزد قبل از انصراف جلیلی مواضعی سفت و سخت علیه یکدیگر داشتند. گفته می شود قرار است درنهایت یک نفر از میان اصولگرایان برای رقابت های انتخاباتی باقی بماند. این فرض در شرایطی است که هم قالیباف برای این امر جدی است و هم رئیسی عزم خودش را جزم کرده است. مضاف بر اینکه باهنر در نشست خبری خود اعلام کرد؛ میرسلیم کناره گیری می کند اما او هم اعلام کرد که کسی حق ندارد به من بگوید کناره گیری کنم! برای ارزیابی کلاف پیچیده انتخاباتی اصولگرایان « خرداد نیوز» با سید محمود میرلوحی، عضو شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان به گفت وگو پرداخته که در ادامه می خوانید
پایان قصه پیچیده انتخابات را در میان اصولگرایان چطور ارزیابی می کنید؟
من قبل از هر چیزی معتقدم که جریان اصولگرایی باید عنوان ، سازوکار و برنامه جدیدی را برای خود طراحی کند، چرا که آن چیزی که الان در این جریان دیده می شود؛ تقسیم بندی ها، اختلافات و مرزهای واقعی است که دیگر با شعارهای قبلی ترمیم نمی شود. اصولگرایان دیگر نمی توانند با اَنگ زدن به رقبای خود آن ها را از صحنه بیرون کنند، چراکه تا به امروز اگر این شیوه را در پیش گرفتند، مشخص شد که چه هزینه هایی برای ملت و کشور باقی گذاشتند. الآن شرایط میان خود اصولگرایان هم تغییر کرده و دیگر امکان مسیر قبلی وجود ندارد.
چه تغییری؟
ببینید اکنون بخشی از اصولگرایان نظیر حجت الاسلام ناطق نوری، علی لاریجانی و علی مطهری در زمره حامیان روحانی هستند. این افراد به اصطلاح مارک دار نقش تعیین کننده و تأثیرگذاری هم در میان فعالان سیاسی و مردم دارند. همچنین دیگر مرحوم مهدوی کنی و عسگراولادی به عنوان نمادهای اعتدال گرایی در اصولگرایی حضور ندارند تا یک عده از اصولگرایان با آن ها عکس بندازند و به واسطه محبوبیت و مقبولیت این افراد نزد مردم جایگاه کسب کنند. از یک طرف دیگر هم پایداری ها اصلا خودشان را جزء اصولگرایان نمی دانند و مسیر دیگری را دنبال می کنند. این جناح خاص حتی حاضر است عنوان دلواپسین را دریافت کند اما با اصولگرایان یکی نباشد.
آن چه از اخبار به گوش می رسد این است که هم اکنون رئیسی بیشترین حمایت ها را از جمنا دریافت می کند. از طرفی دیدیم که در عرض 48 ساعت سه رئیس متفاوت برای ستاد انتخاباتی او انتخاب می شود. این نشان از اختلافات پشت پرده ندارد؟ درگیری برای انتخاب یک رئیس ستاد آیا نسبت به توانایی اجرایی یک کاندیدای ریاست جمهوری ابهام ایجاد نمی کند؟
یک بخشی از اصولگرایان میان اعتدال گرایان و پایداری ها متأسفانه سرگردان هستند . از یک طرف می خواهند به اعتدالگرایان نزدیک شوند و از طرف دیگر جمعیت پایداری ها آن ها را به خود جذب می کند. این بخش همانی است که امروز جمنا را تشکیل داده است. اعضای جمنا فکر می کردند می توانند ظرف را تغییر دهند و باز به مسیر انتخاباتی خود ادامه دهند اما همانطور که پیش تر گفتم مشکل اصولگرایان ظرف نیست، بلکه مسأله چیز دیگری است. بعد از چند انتخابات اخیر این افراد متوجه شدند که طراز رأی دست آرای خاکستری است. به همین دلیل است که این دسته از اصولگرایان به واسطه صداوسیما به دنبال جذب آرای خاکستری هستند. در همین رابطه می بینیم که جمنا دست به کارهای جدیدی هم می زند. مثلا دو نفر از اهل سنت را در جمع خود می آورد؛ کاری که تا پیش از این در میان خود اصولگرایان با سخت گیری های بسیاری مواجه بوده است اما به هرحال چنین کارهایی تأثیرگذاری خودش را از دست داده است و این را نظرسنجی ها نشان داده است. ریاست جمهوری موضوعی تک بعدی نیست. روحانی هم از لحاظ امنیتی هم سیاست خارجی و هم در دیگر عرصه های داخلی شخصیتی زبده است. نمی توان با چنین شخصیتی به کاندیدایی تک بعدی به رقابت پرداخت.
در میان 3 کاندیدایی که از جریان اصولگرایی برای رقابت با حسن روحانی تأیید صلاحیت شدند، شانس کدام یک بیشتر است؟ یا به عبارتی وضعیت کدام یک از این افراد در میان اصولگرایان مطلوب تر است؟
به نظر من هر سه کاندیدا تا آخر در کنار هم باقی می مانند و به رقابت با یکدیگر می پردازند. تا الآن نظرسنجی ها نشان داده که قالیباف چیزی حدود 6 درصد از رئیسی جلوتر است. یعنی قالیباف 12 درصد و رئیسی هم 6 درصد را به خود اختصاص داده است. فاصله این افراد با روحانی خیلی زیاد است و هرچه تلاش هم کنند، نمی توانند به او برسند. جالب اینجاست که خود این افراد هم امیدی به پیشی گرفتن از روحانی ندارند. بنابراین هرچقدر هم تشکیلات متعدد اصولگرایی مثل جمنا به دنبال این هستند تا برای این افراد موج ایجاد کنند، اما تنها روزنه امید این افراد برای به دور دوم کشانیدن انتخابات و ضربه فنی روحانی از طریق اجماع در آن ایام هم راه به جایی نخواهد برد.
پایان قصه پیچیده انتخابات را در میان اصولگرایان چطور ارزیابی می کنید؟
من قبل از هر چیزی معتقدم که جریان اصولگرایی باید عنوان ، سازوکار و برنامه جدیدی را برای خود طراحی کند، چرا که آن چیزی که الان در این جریان دیده می شود؛ تقسیم بندی ها، اختلافات و مرزهای واقعی است که دیگر با شعارهای قبلی ترمیم نمی شود. اصولگرایان دیگر نمی توانند با اَنگ زدن به رقبای خود آن ها را از صحنه بیرون کنند، چراکه تا به امروز اگر این شیوه را در پیش گرفتند، مشخص شد که چه هزینه هایی برای ملت و کشور باقی گذاشتند. الآن شرایط میان خود اصولگرایان هم تغییر کرده و دیگر امکان مسیر قبلی وجود ندارد.
چه تغییری؟
ببینید اکنون بخشی از اصولگرایان نظیر حجت الاسلام ناطق نوری، علی لاریجانی و علی مطهری در زمره حامیان روحانی هستند. این افراد به اصطلاح مارک دار نقش تعیین کننده و تأثیرگذاری هم در میان فعالان سیاسی و مردم دارند. همچنین دیگر مرحوم مهدوی کنی و عسگراولادی به عنوان نمادهای اعتدال گرایی در اصولگرایی حضور ندارند تا یک عده از اصولگرایان با آن ها عکس بندازند و به واسطه محبوبیت و مقبولیت این افراد نزد مردم جایگاه کسب کنند. از یک طرف دیگر هم پایداری ها اصلا خودشان را جزء اصولگرایان نمی دانند و مسیر دیگری را دنبال می کنند. این جناح خاص حتی حاضر است عنوان دلواپسین را دریافت کند اما با اصولگرایان یکی نباشد.
آن چه از اخبار به گوش می رسد این است که هم اکنون رئیسی بیشترین حمایت ها را از جمنا دریافت می کند. از طرفی دیدیم که در عرض 48 ساعت سه رئیس متفاوت برای ستاد انتخاباتی او انتخاب می شود. این نشان از اختلافات پشت پرده ندارد؟ درگیری برای انتخاب یک رئیس ستاد آیا نسبت به توانایی اجرایی یک کاندیدای ریاست جمهوری ابهام ایجاد نمی کند؟
یک بخشی از اصولگرایان میان اعتدال گرایان و پایداری ها متأسفانه سرگردان هستند . از یک طرف می خواهند به اعتدالگرایان نزدیک شوند و از طرف دیگر جمعیت پایداری ها آن ها را به خود جذب می کند. این بخش همانی است که امروز جمنا را تشکیل داده است. اعضای جمنا فکر می کردند می توانند ظرف را تغییر دهند و باز به مسیر انتخاباتی خود ادامه دهند اما همانطور که پیش تر گفتم مشکل اصولگرایان ظرف نیست، بلکه مسأله چیز دیگری است. بعد از چند انتخابات اخیر این افراد متوجه شدند که طراز رأی دست آرای خاکستری است. به همین دلیل است که این دسته از اصولگرایان به واسطه صداوسیما به دنبال جذب آرای خاکستری هستند. در همین رابطه می بینیم که جمنا دست به کارهای جدیدی هم می زند. مثلا دو نفر از اهل سنت را در جمع خود می آورد؛ کاری که تا پیش از این در میان خود اصولگرایان با سخت گیری های بسیاری مواجه بوده است اما به هرحال چنین کارهایی تأثیرگذاری خودش را از دست داده است و این را نظرسنجی ها نشان داده است. ریاست جمهوری موضوعی تک بعدی نیست. روحانی هم از لحاظ امنیتی هم سیاست خارجی و هم در دیگر عرصه های داخلی شخصیتی زبده است. نمی توان با چنین شخصیتی به کاندیدایی تک بعدی به رقابت پرداخت.
در میان 3 کاندیدایی که از جریان اصولگرایی برای رقابت با حسن روحانی تأیید صلاحیت شدند، شانس کدام یک بیشتر است؟ یا به عبارتی وضعیت کدام یک از این افراد در میان اصولگرایان مطلوب تر است؟
به نظر من هر سه کاندیدا تا آخر در کنار هم باقی می مانند و به رقابت با یکدیگر می پردازند. تا الآن نظرسنجی ها نشان داده که قالیباف چیزی حدود 6 درصد از رئیسی جلوتر است. یعنی قالیباف 12 درصد و رئیسی هم 6 درصد را به خود اختصاص داده است. فاصله این افراد با روحانی خیلی زیاد است و هرچه تلاش هم کنند، نمی توانند به او برسند. جالب اینجاست که خود این افراد هم امیدی به پیشی گرفتن از روحانی ندارند. بنابراین هرچقدر هم تشکیلات متعدد اصولگرایی مثل جمنا به دنبال این هستند تا برای این افراد موج ایجاد کنند، اما تنها روزنه امید این افراد برای به دور دوم کشانیدن انتخابات و ضربه فنی روحانی از طریق اجماع در آن ایام هم راه به جایی نخواهد برد.
ازاده
۱۸:۴۱ - ۰۹ ارديبهشت ۱۳۹۶
اون وقت کی نطر سنجی کرده؟ خدا کنه اقای روحانی رای بیاره والا این افتضاح یعنی اولین رییس جمهور تک دوره ای پس ار انقلاب رو هیچکس نمیتواند جمع کند ولی نمیدونم با کارهایی که مردم از ایشان و دوستان رانت خوارشان و دورو های اصلاح طلبان دیدند بازم رای میاره یا نه؟ باید صبر کرد و دید!! خلایق هر چه لایق!!
