دعوای صد من یک غاز برخی خبرنگاران با بعضی هنرمندان!

*خرداد/ عبدالرضا کنی: این روزها موضع قدیمی مجادله میان خبرنگاران و اهالی هنر با قید بازیگران، دوباره داغ شده است.

ماجرا به آنجایی باز می گردد که بهناز جعفری در کنفرانس خبری سریال این روزها پرطرفدار رمضانی (زیر پای مادر) با تاخیر یکساعته به جلسه می آید و پیرو برخی اعتراضات به یکباره و بدون پیش زمینه شروع به توهین به خبرنگاران کرده که سواد ندارند و خبرنگار سئوال کننده از وی را خمار می خواند و می پرسد چی انداختی بالا و ادامه ماجرا که بحث بالا می گیرد و خانم جعفری سالن را ترک می کند و خبرنگار مورد نظر در ادامه می فرماید که صد تا مثل اینها را ما معروف کردیم و باقی قضایا.....

به گزارش خرداد؛ نگارنده خود از صنف خبرنگاران و نویسندگان مطبوعاتی است و قاعدتا در این دعوای حیدری و نعمتی پرحرارت و شاخه شانه کشیدن های پیامدی میان این دو صنف می بایست یک طرف ماجرا باشد اما در این مقال می خواهم بنویسم که این بحث ها انقدر نازل و مسخره است که نه در شان خبرنگاران است و نه هنرمندان البته از جنس مرغوب و اصیل شان و اصلا طرفی هم در کار نیست که ما یکطرف ماجرا باشیم و نباشیم.

اول- بحث توهین هنرمندان به خبرنگاران ماجرای امروز و دیروز نیست! چند سالی می شود که هر از گاهی توهین به خبرنگاران از سوی برخی هنرمندان انجام می پذیرد، اولین بار هنگامه قاضیانی چنین توهینی را انجام و ماجرا بالا گرفت که بعد به طور رسمی با واکنش گسترده خبرنگاران مجبور به عذرخواهی شد. بعدتر مانی حقیقی در دفاع از لیلا حاتمی به خبرنگاران توهین کرد و سپس لیلا حاتمی در دی ماه سال گذشته چالشی با خبرنگاران داشت و این روزها موضوع داغ بهناز جعفری است. در نهایت نه دعوا تازه است و نه میان همه هنرمندان با همه خبرنگاران، عده ای با برخی به تیپ و تاپ هم زده اند!

دوم- در دعوا حلوا خیر نمی کنند؛ حرف ها و واکنش های بهناز جعفری به هیچ وجه توجیه پذیر نیست و مشخص است که او عصبی و بدور از تسلط بر رفتارش، پاسخ خبرنگاران را می دهد و پا از اقلیم ادب و متانت فراتر می گذارد، البته هر آدمی حق دارد گاهی به هزار و یک دلیل عصبی باشد و به زمین و زمان گیر بدهد و عنان گفتار و رفتار از دست بدهد که در مورد بهناز جعفری نیز اینگونه بوده و او بابت این رفتارش آنگاه که موضوع را شخصی کرده و توهین به خبرنگار می کند، اگر می خواهد عقلانی عمل کند باید عذرخواهی کند و اما...

سوم- اینکه بهناز جعفری به خبرنگاران گفته بی سواد، بی هیچ وجه توهین به خبرنگاران نیست که پشت اش اینهمه واکنش و جنجال داشته باشیم، شماری از خبرنگاران ما بی سواد هستند، همانند برخی پزشکان، معلمان یا هر صنف و رسته دیگر، اینکه توهین نیست، در هر صنفی بی سواد هست و اتفاقا در صنف خبرنگاران مع الاسف طی چند سال گذشته شمار این بی سوادان بسیار زیاد شده و من اینجا را به خانم جعفری حق می دهم.

چهارم- در سوی مقابل هنرمندان نیز شاخ غول را نشکسته اند که فکر می کنند از آسمان به زمین هبوط کرده و از موضع بالا شماری از آنان در واکنش به خبرنگاران جملات متفرعنانه ای می گویند که گویی خبرنگاران جیره بگیر آنان هستند!

پنجم- هم هنرمندان به خبرنگاران احتیاج دارند و هم خبرنگاران به هنرمندان، این دو بدون هم در عرصه فرهنگی هیچ هستند و توهین آنان به یکدیگر تف سر بالاست، غیر از یک جمله معترضه شهاب حسینی که مشخص نیست در چه فضایی گفته، به نظرم واکنش او از همه منطقی تر بوده است. یادمان باشد نه نان خبرنگاران را هنرمندان می دهند و نه هنرمندان بدون حضور دررسانه های مکتوب می میرند!

ششم- این وسط عده ای چون بهروز افخمی که مستقیم به خبرنگاران توهین کرده و به نظر من نقش عمده ای با میدان دادن به امثال فراستی در پدید آمدن این وضعیت داشته، مشغول ماهیگیری هستند که بدتر از همه این دست از افرادند.

هفتم- در هر صنف و دسته ای که با هم مراوده دارند، امکان چالش و نزاع هست اینجا چون دو طرف در معرض رسانه و با رسانه هستند، دعوا پررنگ تر جلوه گر می شود وگرنه نه اتفاق خاصی افتاده نه کار شاقی رخ داده است.

هشتم- این رفتارهای پسینی نشان می دهد که همه ما نیازمند کمی تامل، خویشتن داری و بالابردن آستانه تحمل مان هستیم و باید یاد بگیریم که گاهی می توان سکوت کرد و به اظهار فضل نپرداخت!

*پی نوشت: تصویر نمایه این خبر از واکنش اصغر فرهادی هنرمند برجسته و بین المللی کشورمان برگزیده شده که متوضعانه در نشست خبری سلفی می گیرد بی هیچ تبختر و غروری.