خرداد: علی صوفی فعال سیاسی اصلاح طلب و عضو کابینه دولت اصلاحات رفتارهای اخیر در عرصه های مختلف مجازی گرفته تا رایزنی های سیاسی برای گزینش شهردار را از چند منظر به نقد کشیده و آن را زنگ خطری می داند که برای اصلاح طلبان عضو شورای شهر به صدا درآمده است.
به گزارش خرداد؛ متن کامل یادداشت وی را در ادامه می خوانید.
رای
بالا و یکپارچه مردم به لیست امید در تهران، بهرغم برخی نقدها به
اقدامات شورایعالی دستاورد مهمی برای مجموعه اصلاحطلبان محسوب میشود.
این پیروزی در نتیجه اقدامات شورایعالی سیاستگذاری، حمایت بزرگان اصلاحات و
بدنه اجتماعی اصلاحات به دست آمد. اعتماد مردم به جریان اصلاحات بعد از
واگذاری قوه مجریه به کاندیدای مورد حمایت این جریان و در گام بعد انتخاب
لیست امید در انتخابات مجلس و در نهایت رأی بالا به اصلاحطلبان در شورای
شهر و سپردن اداره شهر تهران به آنها صورت گرفت. این اعتماد به جریان
اصلاحات انتظاراتی را ایجاد میکند، ازجمله اینکه لیست برآمده از
شورایعالی سیاستگذاری که دارای هویت یکپارچه اصلاحطلبی است، همچنانکه از
اجماعی مثالزدنی حاصل شد، باید موقعیت بهدستآمده را حفظ کرده و در
تصمیمگیریهای خود مکانیزم اجماع ایجاد کند و در دام تفرقه و تشدد نیفتد.
همچنانکه در انتخاب لیست امید به مکانیزم شورایعالی ایراداتی اساسی وارد
بود، اما مجموعه اصلاحات به صورت یکپارچه به حمایت از لیست شورایعالی در
انتخابات شورای شهر پرداختند، در این مرحله نیز این امکان وجود دارد که
گزینههایی که مدنظر اعضای شورای شهر به منظور انتخاب شهردار قرار
گرفتهاند، نهایتا با تمام شایستگیهایی که تمامی کاندیداهای مدنظر اعضای
شورا دارند، افراد شایسته برای تصدی شهردای تهران از دل تصمیم جمعی شورا
خارج نگردد، اما اجماع حاصلشده در بین جریان اصلاحطلب دستاورد بزرگی است
که باید آن را حفظ کرد به شکلی که برای هر انتخاب باید با اجماع
تصمیمگیری شود. متاسفانه اکنون فضای غیراجماعی در فضای مجازی برای انتخاب
شهردار حاصل شده که کاملا نگرانکننده است و شاید این فضای نامیمون طراحی
رقبای جریان اصلاحات به منظور ایجاد سردرگمی در انتخاب شهردار باشد. حتی
این امکان وجود دارد که وقایع فعلی در انتخاب شهردار، بازی اصلاحطلبان در
زمین جریان اصولگرا باشد. خروجی شرایط فعلی در صورت ادامه، موجب یاس و
ناامیدی مردم به جریان اصلاحات خواهد شد. ناکارآمدیای که ممکن است با
انتخاب شهردار غیراجماعی حاصل شده و به صورت مهندسیشده از بیرون شورا اعضا
را تحتتاثیر قرار دهد، طوریکه انتخاب شهردار باعث سرشکستگی اعضای شورای
شهر، اصلاحطلبان و شورایعالی سیاستگذاری شود. به صورتی که با این اقدام
مردم را از اعتماد به جریان اصلاحات در اداره شهر تهران پشیمان کرده و
نتیجه این بیاعتمادی باعث ایجاد نوعی سوءمدیریت در اداره شهر تهران شود و
چهار سال آینده مردم شهر تهران توجهی به جریان اصلاحات نکرده و اصولگرایان
دوباره در اداره شهر قدرت بگیرند. رفتارهای اخیر بهمثابه زنگ خطری برای
اعضای شورای شهر تهران است تا هرچه سریعتر ملاکهای شخصی را در انتخاب
شهردار کنار گذاشته، با خرد جمعی و ایجاد مکانیزم ایجاد اجماع برای انتخاب
شهر تهران، به سوی وحدت در اداره شهر و رفع مشکلات شهر تهران تصمیمگیری
شود.