تاراج سرمایه های ملی به ثمن بخس!

سرویس سیاسی خرداد- محمد محمدی: «نباید حرف هایی مطرح کنیم و دل متدینین و دلسوزان را بسوزانیم. یک زمان کتابی می خواندم که معاون نخست وزیر در یکی از کشورها  گفته بود که  سی آی ای ما را جذب کرد تا هر مدیریتی در کشور کار بزرگی انجام داد به او چیزی نسبت دهیم تا در کشور کار بزرگ و مدیر بزرگ شکل نگیرد.»

سرویس سیاسی خرداد؛ جمله فوق بخشی از سخنان امروز اسحاق جهانگیری در افتتاح موزه بانک ملی و در پاسخ به سیل هجمه ها و انتقادات جریان دلواپس به قرارداد با توتال است، او ابراز تعجب و حیرت کرده که چرا با قرارداد توتال به جای اینکه عده ای خوشحال شوند، اینگونه به هم ریخته اند.

براستی که هم جای تعجب و حیرت دارد، اینهمه هجمه و حمله که با فرافکنی محض به اجرادر می آید و پشت آن جز حب و بغض های طیفی و جناحی نمی توان یافت، که البته حساب منتقدان منصف جداست، آنچنان که با توضیحات صریح و بی پرده زنگنه در مجلس امروز حتی امضای طرح 3 فوریتی توقف قرارداد توتال در خانه ملت به حد نصاب 15 نفر نیز نرسید و از دستور کار مجلس خارج شد.

هر چند که دولت مردان به تخریب و هجمه ها طی این چند سال عادت کرده اند و رئیس جمهوری هم دیروز تکرار کرد که قرار نیست با فحش و ناسزا میدان را ترک کنند و در صحنه می مانند اما بالاخره باید حد یقفی برای اینگونه اقدامات و هجمه های رسانه ای قایل شد و در راستای منافع ملی، ترمز برخی هجمه ها و حملات را کشید.

نمونه آنکه وزیر بهداشت کارآمد و کاربلد نیز صبرش به سر آمده و تاکید می کند که قرار نیست هم کار کنیم و کتک بخوریم و اگر قرار باشد در وزارت بمانم، کسانی که بودجه و اعتبارشان را از انقلاب و نظام و شهدا می گیرند نباید ما را تخریب کنند.

در ماه های ابتدایی آغاز به کار دولت یازدهم سردار فیروزآبادی فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح گفت که رهبر انقلاب به شماری از رسانه های وابسته به نهادهای خاص تذکر داده اند، تذکری که این روزها گویا آن رسانه ها فراموش کرده اند و لحظه ای و لمحه ای از هجمه و حمله به دولت در قالب موضوعات مختلف باز نمی مانند.

این رویه بی گمان به سود منافع ملی نیست، آنچنان که محمدرضا باهنر اصولگرا هم امروز گفت نباید طیف های سیاسی فضا را رادیکالیزه کنند، او در ادامه سخنانش البته گفت که رئیس جمهوری هم نباید کنایه بزند و عده ای هم از اکنون مچ گیری کنند اما نکته آنجاست که پیش اینهمه هجمه و حمله چند کنایه رئیس جمهوری خود خویشتن داری محض است! از اساس مشخص نیست چرا با این حجم توپخانه رسانه ای منتقدان دولت بی امان آتشباری می کند و قرار است چه اتفاقی پیرو این حجم از تخریب ها رخ دهد؟ اگر مردم به یک تفکر و جریان نه گفته و به دیگری پاسخ مثبت داده اند و قرار است 4 سال عنان امور کشور در دست منتخب مردم و همراهانش باشد، آیا با این حجم حملات می تواند به رتق و فتق امور مردم بپردازند؟

چرا خوراک تبلیغاتی برای دشمنان این مرز و بوم و نظام مهیا می شود بی آنکه هیچ آورده ملموسی برای کشور و ذره ای خیر و صلاح با این دست رفتارها برای مردم قابل تصور باشد؟ سخن این نیست که نقد نشود، بلکه حتما و باید نیز نقد به عمل آمده و اتفاقا بی پرده و صریح باشد اما درباره نقاط ضعف که هیچ دولتی هم ازآن مصون نیست اما به هنگامی که نقدها تنها جنبه تخریب دستاوردهای ملی را داشته باشد، آنگاه نتیجه می شود همان حیرتی که معاون اول رئیس جمهوری از آن می گوید و دلسردی وزیری که خیرخواهی او بر هیچ کس پوشیده نیست می شود تاراج سرمایه های ملی، سرمایه ملی که فقط نفت و گاز نیست، مدیرانی هستند که با این رفتارها از کار دلسرد شده و نخبگانی که از کشور می روند و در هیچ کشوری اینگونه سرمایه های ملی به ثمن بخس از کف نمی روند!