به گزارش خرداد: انتقاد از سیستم بانکی و بنگاهداری این نهاد پولی چند سالی است که ادامه دارد، اما هنوز شاهد حضور پررنگ برخی بانکها در دلالی هستیم. نعمت احمدی، حقوقدان معتقد است: « سیستم بانکی، رقیب بخش خصوصی است» او میگوید : «راه بهبود بانک داری اتصال به سیستم بانکداری جهانی است». در ادامه گفتوگوی او با گفتمان را میخوانید:
نعمت احمدی در پاسخ به این سؤال که «عملکرد بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری در جهت رونق اقتصادی را چه طور ارزیابی میکنید؟» گفت: برخی از مؤسسات مالی و اعتباری به بنگاههای اقتصادی تبدیلشده و بنگاهداری میکنند. وقتی به هر شهری مراجعه میکنید شیکترین ساختمانهای آن شهر متعلق به بانکها است . خارج از ایران سرخوردهترین ساختمانها متعلق به بانکها است بهطوری که شما باور نخواهید کرد این مکان بانک باشد.
او افزود: بهعنوانمثال در سفری به شهر مادرید در مرکز این شهر برای چنج کردن پول وارد بانک شدم. رئیس بانک از کنارم رد شد ولی او را نشناختم و فکر کردم او هم مثل ما یک مشتری است.
احمدی با انتقاد از سیستم بانکی گفت: در ایران هرکدام از این بانکها بهخصوص بانکهای بخش خصوصی با شرکتهای اقماری یعنی شرکتهای وابسته به بانک اشباعشدهاند. به این شرایط بنگاهداری گفته میشود. روش درست این است که بانک پولهای مردم را کم کند و در اختیار کسانی قرار بدهد که در حال انجام کارهای تولیدی هستند. جادهسازی کاری عمرانی است و نباید بانک چنین کاری را انجام بدهد.
وی افزود: در حقیقت سیستم بانکی یکی از بزرگترین رقبای اشتغال در جامعه محسوب میشود. سیستم بانکی از بانکداری به معنای اقتصادی خود فاصله گرفته است و بانکدار شدن بهخصوص با مسئله صندوقها دیگر کار سختی نیست.
او بابیان اینکه صندوقها به تأسی از بانکها به کار بنگاهداری پرداختند گفت: صندوقها از نیروی انتظامی محله مجوز تأسیس صندوق میگرفتند، نیروی انتظامی از اهالی محل سؤال میکرد و وقتی متوجه میشد فرد سابقهای ندارد اجازه تأسیس صندوق به او داده میشد. سپس تهیه مجوز تحت عنوان تعاونی از اداره کار شروع شد. بنا بر قانون اساسی ، اقتصاد کشور دولتی و تعاونی است. آنها تحت عنوان تعاونی تبدیل به نهادهای مالیای که بنگاهداری میکنند. درحالیکه کار تعاونی موضوع دیگری بود. برخی از این نهادها شروع کردند به اجاره دادن پول، یا به عبارتی نزولخوری کردند.
احمدی گفت: آنها برای اینکه بتوانند پول جمع کنند بیشتر از بانکها به سپردهها قرار میدادند و برای جلب اعتماد بیشتر مردم به رهی بالاتر از بهره بانکی تعیین کردند . سپس نمیتوانستند پول مردم را برگردانند و شروع به ورود در بازار دلالی و احتکار کالا کردند.
وی افزود: در کجای کار بانکداری چنین دستوراتی برای بانک تدوینشده است کدام بانک جهانی اینچنین کار میکند. در نوع دیگری از تأسیس مؤسسات برخی از بانک مرکزی مجوز گرفتند در شرایطی که قرار بود موسسهای مالی باشند. این مؤسسات مالی و اعتباری وارد کار نزولخوری شدند کاری که اصولاً برای آن تأسیس نشده بودند.
احمدی در پاسخ به این سؤال که راه جلوگیری از این روند در سیستم بانکی چیست، گفت: راهکار اتصال به سیستم بانکداری جهانی است. چهار لایحهٔ مرتبط با پولشویی هم در همین راستا است. اگر به این پیمانها و نهادیهای بینالمللی بپیوندیم، دیگر نمیتوانیم هر شکلی و با هر پولی که از هرجایی گرفتیم ، کارکنیم. در این شرایط مؤسسات و صندوقهای غیراصولی ورشکسته میشوند و کنار میروند.