محرومیت مضاعف سرزمین آفتاب درخشان و دریای پر طوفان
اینجا ایران است؛صدای سیستان و بلوچستان را نداریم!
این مردم که در عین محرومیت از پا ننشسته و بی مهری ها را وقع ننهاده و خود با هزار سختی و مشکلات از معبر اینترنت و جهان بی فاصله آن به معرفی کسب و کارها و نقاط گردشگری ناب و بکر این خطه بی تکرار همت گمارده بودند، اکنون با این قطع بلند مدت اینترنت همه آن بافته ها را رشته می بینند
سرویس اجتماعی خرداد-امیر عابدپور:روزگاری پیچ رادیو را که روی موج خاص تنظیم می کردی، صدای گوینده از پشت تریبون طنین انداز می‌شد که اینجا... است، صدای ما را از رادیو ... می شنوید. این یک صوت خشک و خالی نبود، ترنم حیات بود و آواز مدرنیسم و زندگی تازه، حالا در دنیایی که مجازستان حرف اول و آخر ارتباطات انسانی را در دنیای مدرن می زند و به مثابه شاهرگ حیاتی می ماند، 18 روز است که اهالی سیستان و بلوچستان صدایی و سهمی در این عرصه ندارند.
به گزارش خرداد، پس از فعل و انفعالات پسا اجرای افزایش قیمت بنزین و دستور قطع اینترنت بین المللی در سراسر کشور، به شکل تدریجی و در بازه زمانی دو هفته ای اینترنت در سطوح و نقاط مختلف به وضعیت قبلی بازگشت اما با گذشت 18 روز هنوز سیاستان و بلوچستان اینترنت ندارد.
استانی زرخیر با استعداد بالقوه و طبیعتی ستودنی، مردمانی سخاوتمند و بلند طبع، آرام و دوست داشتنی، موقعیت ژئوپلتیکی خاص و منحصر به فرد در دروازه‌های شرقی ایران بزرگ با حیطه نفوذ چند صد میلیونی در جنوب شرق آسیا بازارهای بالقوه آن، ایستاده بر نقطه کانونی کریدور ارتباطی شمال- جنوب، شرق-غرب، تمدنی بس کهن و جاذبه های گردشگری که حتی شماری از آن در جهان نیز بی همتاست.
باید به این استان رفته و با مردمانش لختی معاشرت کرده باشید تا به عینه سخاوت و مناعت طبع و مردم نوازی آنان را با گوشت و پوست خود لمس و درک کرده باشید، آنانی که در عین محرویت و عقب ماندگی توسعه ای و تبلیغات پردامنه و شرارت دشمنان نام و نشان دار، هیچ گاه در پیوستگی با مام میهن فروگذاری نکرده و در بزنگاه ها درخشان به میدان آمده اند. نمونه اش همین انتخابات های اخیر و مشارکت 73 درصدی در حمایت از رئیس جمهوری منتخب یا همین اتفاقات اخیر که کم ترین میزان خشونت را داشته است.
حال این مردم که در عین محرومیت از پا ننشسته و بی مهری ها را وقع ننهاده و خود با هزار سختی و مشکلات از معبر اینترنت و جهان بی فاصله آن به معرفی کسب و کارها و نقاط گردشگری ناب و بکر این خطه بی تکرار همت گمارده بودند، اکنون با این قطع بلند مدت اینترنت همه آن بافته ها را رشته می بینند و نیاز به اهتمام جدی و فوری برای رفع این مشکل عجیب و این انسداد بلند مدت با انگیزه نامشخص دارند.
براستی چرا باید همه جای ایران اینترنت داشته باشند و این استان محروم از این حق بدیهی و انسانی در این عرصه تبادل اطلاعات و ارتباطات انسانی باشند؟
حق مردم سیستان و بلوچستان نیست که اینگونه با محرومیت های مضاعف دست و پنجه نرم کنند و صدایشان هم به گوش کسی نرسد. البته که ما را یارای وصل این مهم نیست اما می توانیم و می بایست صدای آنان باشیم تا شاید به گوش مسئولان محترم برسد که اینجا ایران است اما صدای سیستان و بلوچستان را نداریم!
