مسئله امنیت ملی از نگاه ملی
آقایان این حرف مهم ظریف را بشنوید
امنیت ملی و قدرت ثبات بخش و پیش برنده هر ساختار و حاکمیتی به موضوع همراهی و همذات پنداری جامعه و حاکمان و میزان رضایتمندی آنان باز می گردد، فراتر از قدرت نظامی یا ساختارهای سیاسی و اقتصادی و ...
سرویس سیاسی خرداد- رضا رئیسی:افق دیدی به قامت و بلندای «نگاه ملی»
به مقولات مختلف و عرصه های متفاوت و متکثر کشور و جامعه، موهبتی است که فراتر از
شهروندی یا مسئولیت صرف در یک فرد یا مجموعه تبلور می یابد. چه بسیار مسئول و صاحب
منصب و دوستدار کشور و نظام هم باشند که خواسته یا ناخواسته از این مهم غافل
بوده و نمی توانند آنگونه که بایسته و شایسته است از دریچه نگاه ملی به موضوع خیر
عمومی و منافع ملی نگریسته و دیدگاه های طیفی و جناحی و منافع فردی و مقطعی را
مقدم بر این مهم می بینند.
به گزارش خرداد، محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران است اما شاید از معدود سیاستمدارانی باشد که فراتر از جایگاه و منصب خود بدور از عاریه های پیرامونی و علقه و علاقه های سیاسی و طیفی و فردی با نگاه ملی به مقولات مختلف داخلی و خارجی نگریسته و بدان واکنش نشان می دهد
در آخرین نمونه از این دست واکنش ها، محمد جواد ظریف ،روز گذشته درسخنرانی که در مراسم بزرگداشت بیستمین سالگرد تاسیس ایسنا داشت، در واکنش به حوادث اخیر گفت:«تحولات چند هفته اخیر بسیار تلخ بود، بسیار تلخ» او تاکید کرد که رعایت حقوق مردم یک امر حکومتی نیست و در عین حالی که وظیفه شرعی و قانونی و حقوقی است یک نیاز و ضرورت امنیت ملی بوده و فراتر از همه اینها یک موضوع هستی و نیستی است.
نکته ای که به نظر می رسد، حتی در میان همکاران وی در دولت و شخص رئیس جمهوری نیزمغفول مانده است. آنچنان که شاهد بودیم روحانی پس از انتخابات ریاست جمهوری در دوره دوم زمامداری خود در دولت تدبیر و امید، با فراموش سپاری بسیاری از وعده ها، سرمایه سوزی اجتماعی بی سابقه ای رقم زد و این روزها و بعد از حوادث اخیر نیز با اظهارنظرهای عجیب و غریب درباره اعترافات تلویزیونی و اینترنت ملی برحجم و ابعاد آن افزود
شاید یگانه تحلیل پیرامون چرایی این رفتارورزی به این نکته ما را رهنمون کند که او خود را بی نیاز از رای و نظر مردم در دوره دوم ریاست جمهوری دید و این گونه گام برداشت!
نکته ای که تفاوت مقوله مهم و راهبردی «نگاه ملی» را در رویکرد ظریف و روحانی هویدا می کند.
از دیگر سو و بر آمده از این نگاه ملی، ظریف به موضوع مهم و حساسی اشاره می کند، امنیت ملی و قدرت ثبات بخش و پیش برنده هر ساختار و حاکمیتی به موضوع همراهی و همذات پنداری جامعه و حاکمان و میزان رضایتمندی آنان باز می گردد، فراتر از قدرت نظامی یا ساختارهای سیاسی و اقتصادی و ... آنچیزی که ارتقا بخش و تضمینن کننده قدرت یک کشور و حاکمیت است، این حس همذات پنداری امنیت بخش عمومی در لایه های مختلف و متکثر اجتماعی است که می تواند کشور را در برابر بیگانگان یا حوادث و تلاطم های فراوان به سلامت گذر دهد.
آنچه که البته به عینه در سال های بسیاری از پیروزی انقلاب به این سو و در تلاطم های سنگین و سختی چون جنگ سختی چون دوران دفاع مقدس یا رویارویی نرم و زیر پوستی در نبرد تحریم ها شاهد آن بودیم و ایران توانست به سلامت از این بحران های خانمان برانداز عبور کند چون قاطبه ملت به میدان آمده و هزینه های پیدا و پنهان دادند.
حالا نیز باید این نکته از سوی دولت مردان یا دیگر مسئولان در سطوح مختلف مد نظر قرار گیرد که بدون اقناع افکار عمومی بدون حس همذات پنداری و همراهی آنان و رضایتمندی ایشان که در این مدت ضربه های مهلکی خورده نمی توان از پیچ های صعب و سخت پیش رو گذر کرد.
