شلیک آخر پایداری بر لیست مشترک اصولگرایی
سرویس سیاسی خرداد: اتفاقات این روزها در اردوگاه اصولگرایی گویا کپی برابر اصل با رویدادهای هشت سال پیش در انتخابات مجلس نهم است. شاید خیلی چیزها در این هشت سال دچار تغییر و تحول شده باشد اما اصولگرایان با همان دست فرمان هشت سال پیش بر مدار پیشا انتخاباتی می رانند و قصه همان قصه تکراری است.
به گزارش خرداد، از همان آغازین گام های انتخابات مجلس یازدهم به نوعی مشخص بود که این بار میدان همانند هشت سال پیش صحنه ترکتازی بی رقیب اصولگرایان خواهد بود و اتفاقی غیر از این کمی دو از دسترس نشان می داد، با فرآیند نظارتی اعمالی از سوی شورای نگهبان البته همان کور سوی امید به تغییری غیر قابل پیش بینی و ناگهانی هم رنگ باخت و یگانه تهدیدی که شاید می توانست به مثابه تلنگری برای اصولگرایان بوده و احساس خطر آن، اضلاع و اجزای این اردوگاه را به انسجام ساختاری مجاب کرده و بر اختلافات مرهمی باشد هم از حیز انتفاع ساقط شد.
جبهه پایداری به عنوان نماینده طیف تندرو جریان اصولگرایی از همان ابتدا هم بعید بود که انعطافی از خود نشان دهد، حال که اصلاح طلبان حذف و رقیبی چون لاریجانی نیز غایب هستند دیگر چه چیزی بهتر از این می توانست انگیزه کنش گران این اردوگاه را برای تکیه بر صندلی های سبز بهارستان سلب کند و گارد آنان را برای اصولگرایان سنتی ملاحظه نگر تر باز بگذارد؟
البته اصولگرایان سنتی هنوز نا امید نبوده و افرادی چون باهنر یا ترقی و بادامچیان خطر حضور اصلاح طلبان و بازگشت آنان را متذکر می شدند تا شاید رقیب همقطار را مجاب به کوتاه آمدن کنند اما گویا این تدابیر هم کارگر نیافتاده به خصوص که با اعلام نظر نهایی شورای نگهبان مشخص شده که بسیاری از چهره های شاخص اصلاح طلبان چون علی مطهری از عرصه رقابت بازمانده اند.
در چنین فضایی سخنرانی دو چهره سرشناس جبهه پایداری به مثابه شلیک نهایی به لیست اصولگرایی تکلیف را بر همگان تمام کرد. دبیر کل پایداری و پدر معنوی این جریان سیاسی در اظهارات خود با تلویحی نزدیک به تصریح فاتحه لیست مشترک را خواندند.
دبیر کل پایداری در سخنان خود خاطرنشان کرد: « ارائه لیست‌هایی با افراد مختلف، وحدت را نفی
نمی‌کند و اگر واقعا امکان لیست مشترک وجود نداشت، می‌توان لیست مستقل
ارائه داد البته تلاش جبهه پایداری بر ارائه لیست مشترک بوده است» او به افتراق و اختلاف در اردوگاه اصولگرایی هم مهر تایید زده و گفت:« اینکه صرفا در موعد انتخابات بایکدیگر ارتباط برقرار می‌کنیم بسیار اشتباه است و متاسفانه در بین اصولگرایان افتراق وجود دارد.»
این اظهارات در واقع حجت را بر خوش بین ترین افراد هم تمام کرد که گمان می داشتند شاید این بار جبهه پایداری خط عوض کرده و تغییر مشی نسبت به پذیرش همقطاران داشته باشد.
در سوی دیگر اظهارات آیت الله مصباح یزدی هم در نوع خود جالب توجه بود، پدر معنوی پایداری که به طور معمول در اینگونه امور سعی به عدم موضع گیری صریح دارد، بی پروا به انتقاد از دوستان معترض پایداری پرداخت و در دیدار اعضای
شورای مرکزی جبهه پایداری انقلاب اسلامی با طرح این سؤال که علت رفتارهای
نامناسب و تخریب‌هایی که علیه جبهه پایداری و افراد منتسب به این جبهه
انجام می‌شود، چیست؟ گفت: برخی از این رفتارها شاید از طرف برخی دوستان
انجام می‌گیرد که ما توقع نداشتیم. »
مصباح یزدی منتقدان را از دو حالت خارج ندانست: آنهایی که اختلاف مبنایی با این اردوگاه دارند و دیگری کسانی که دنبال منفعت خودشان هستند و معنای این حرف یعنی عدم هرگونه انعطاف در برابر منتقدان پایداری در اردوگاه اصولگرایی که یا دچار انحراف و اختلاف بنیادین با طرز فکر این مجموعه هستند یا دنبال منافع شخصی که در هر دو حالت وحدت با آنان از سوی هر عاقلی رد می شود!
با این اظهارات بیست روز مانده به انتخابات باید فاتحه لیست مشترک اصولگرایان را خوانده و منتظر رقابت جدی این دو جریان اصولگرا در عرصه انتخابات در غیاب رقبای سنتی بود.
