آقای رئیس جمهوری خواب تشریف دارید؟

سرویس سیاسی خرداد: حادثه سقوط هواپیمای اوکراینی و جانباختن 176 انسان از ملیت های مختلف در آسمان ایران به خودی خود تلخ و دردناک و فاجعه بار بود.پس از آن با اعلامیه ستاد کل نیروهای مسلح در پذیرش هدف گیری غیر عمدی و اشتباه در وقوع این حادثه، علم و آگاهی نسبت به پنهان کاری نابخردانه و دروغ گویی اعتماد سوزانه 72 ساعته بر پیکر روح و روان همه ما خدشه وارد ساخت و درد را جانکاه تر کرد و حال انتشار یک فایل صوتی جدید درباره این حادثه آنهم توسط اوکراینی ها نه فقط ابعاد تازه ای از این واقعه تلخ و دردناک را هویدا که حجت را بر ریاکاری و دروغ گویی محض مسئولان سازمان هواپیمایی کشور تمام می کند.

به گزارش خرداد، حادثه و اشتباه چیزی نیست که اتفاق نیافتد و در هر بُعد مکانی و ظرف زمانی امکان وقوع دارد اما نکته آنجاست که ما در مواجهه با این حوادث غیر مترقبه و ناگهانی در مدیریت بحران های پیامدی چگونه عمل می کنیم، در واقع آنجایی که از کنترل ما خارج نیست و بر آن اشراف و آگاهی داریم چگونه عمل کرده و چه واکنشی از خود نشان می دهیم.

اینکه چه سلسله اتفاقاتی منجر به وقوع آن اشتباه انسانی و هدف گیری غیر عمدی هواپیمای اوکراینی شد به جای خود در دست بررسی است و ابعاد آن اتفاق هر آنچه باشد باید بدون ملاحظه کاری به اطلاع افکار عمومی برسد، شاید که بر زخم آن اشتباه عجیب و غریب راهبردی در اطلاع رسانی پیرامون علت حادثه در آن 72 ساعت کذایی مرهمی و التیامی ببخشد.

اینکه چرا یک خط اطلاع رسانی ساده و درست پیرامون علت این حادثه انجام نپذیرفت و به مردم ایران و افکار عمومی در جهان گفته نشد که هواپیما به اشتباه و غیر عمد مورد اصابت پدافند موشکی قرار گرفته و علت آن در دست بررسی است که می توانست همه این انعکاس  های مخرب و فرصت سوزانه و مهلک را به حاشیه رانده و کسی هم ایرادی نمی توانست بگیرد و اینگونه نشد و با سکوت و پنهان کاری 72 ساعته اشتباهی بزرگ رقم خورد یک سوی ماجراست و انتشار فایل صوتی اخیر سوی دیگری از سلسله اشتباهات عجیب و غریب پیرامون این حادثه را هویدا می کند.

تا پیش از این گفته می شد که سخنگوی سازمان هواپیمایی کشوری که مداوم در این 72 ساعته پشت تریبون رفته و هرگونه اتفاق بیرونی در سقوط هواپیما را قویا تکذیب و رد می کرد، از این اتفاق با خبر نبوده و مسئولان نظامی عامل و ذیربط در این ماجرا به آنان خبری در خصوص شلیک پدافند هوایی به هواپیما نداده اند و او بر اساس قرائن و شواهد به انکار و استنکاف درخصوص دخالت عوامل بیرونی و طبیعی بودن این حادثه هوایی اذعان و تصریح داشت.

اما حالا با انتشار فایل صوتی که خلبان هواپیمای دیگر در این محدوده با برج مراقبت ارتباط برقرار کرده و با صراحت تاکید می کند که اصابت موشک به هواپیما را دیده است، حجت تمام است که مسئولان سازمان هواپیمایی کشوری نسبت به وقوع این حادثه اطلاع داشته و متعمدانه و آگاهانه به دروغ گویی پرداخته و 72 ساعت به دوربین ها زل زده و چشم در چشم مردم ایران و جهان دروغ گفته اند.

گفته شده که آقای رئیس جمهوری که اتفاقا رئیس شورای عالی امنیت ملی کشور نیز هست تا شامگاه جمعه از خبر اصابت موشک اطلاع نداشته و پس از آگاهی از این موضوع به سرعت تاکید می کند که باید حقیقت بی پرده و بدون هیچ تعارفی به مردم گفته شود که ماحصل آن بیانیه صبحگاه شنبه پس از حادثه از سوی ستاد کل نیروهای مسلح می شود.

حال با انتشار این فایل صوتی موضوع کمی عوض می شود. اگر آقای رئیس جمهوری بواقع تا عصرگاه جمعه از چگونگی وقوع این حادثه اطلاع نداشته،  مسئله کفایت ایشان به طور جد مورد سئوال است و باید پرسید که آیا آقای روحانی خواب تشریف داشته اند؟

چگونه مسئولان رده پایین سازمان هواپیمایی کشوری از کم و کیف ماجرا خبر داشته اند و آن را به وزیر مربوطه اطلاع نداده اند؟! اگر خبر نداده اند که وای به حال وزیری که از چنین اتفاق بزرگی در زیر مجموعه خود بی خبر بوده است. اگر خبر داده اند که وای به حال وزیری که این موضوع را به رئیس جمهوری و مافوق اصلی خود خبر نداده و اگر آقای رئیس جمهوری بی خبر بوده اند که وای به حال ما که بالاترین مقام اجرایی کشور از اتفاقات زیر مجموعه خود بی خبر است و اگر هم که خبر داشته اند که ....

و البته سئوال مهم و اساسی آنکه با گذشت نزدیک به یکماه از این حادثه و این عملکرد عجیب و غریب که زوایای آن حداقل بعد از چند روز بر مقامات آشکار شده چرا و چرا و چرا رئیس سازمان هواپیمایی کشوری، سخنگوی سازمان و همه مدیرانی که از این اتفاق خبر داشته و دروغ گویی محض داشته اند، استعفا که نداده اند اما چرا برکنار نشده اند؟

چرا وزیر مربوطه هنوز با این فضاحت در زیر مجموعه بر صندلی خود سفت تکیه زده اند؟ چرا رئیس جمهوری نمی آید و شفاف با مردم سخن بگوید و بابت این حجم از ناکارآمدی و اشتباه رسما از مردم عذرخواهی کنند؟ این بار و در این موضوع خاص البته نه پای دیگران که خود دولت مستقیم در پرونده است و باید پاسخی قانع کننده به این حجم از اشتباه و خطا داشته باشد.