رستگاری در کارولینای جنوبی بعد از 32 سال انتظار
سرویس بین الملل خرداد- رامتین لطیفی: صحنه سیاست آمریکا ۳۲سال متمادی شاهد تلاش‌های بی‌وقفه جو بایدن برای دست‌یابی به مقام ریاست جمهوری است. البته تمام تلاش‌های بایدن در طول این سالیان نه تنها به ناکامی انجامید بلکه بایدن هرگز نتوانسته بودحتی در یک ایالت در انتخابات درون حزبی هم پیروز شود. سرانجام اما طلسم شکست و شنبه شب پس از ۳۲ سال نام بایدن به عنوان نامزد پیروز در انتخابات درون حزبی دموکرات‌ها در ایالت کارولینای جنوبی اعلام شد.
به گزارش خرداد، بایدن در این رقابت با کسب ۴۸.۶ آرا اول شد و برنی سندرز با ۱۹.۹ درصد و تام استیر با ۱۱.۳ آرا در رده‌های دوم و سوم قرار گرفتند. بایدن که مدت بسیار طولانی انتظار چنین لحظه‌ای را می‌کشید همچون یک نامزد پیروز در انتخابات نهایی در میان هوادارانش حاضر شد و سخنرانی پر طمطراق و غرایی ایراد کرد و در انتها گفت: "[با اشاره به خود] ما دموکرات‌ها می‌توانیم برنده انتخابات باشیم، [با اشاره به رقبای دیگرش] البته می‌توانیم بازنده هم باشیم، انتخاب دست ماست”. اما پیروزی بایدن در این ایالت چه میزانی از اهمیت را داراست؟ آیا پیروزی قاطع بایدن در این انتخابات به معنای تغییر تمام پیش‌بینی‌ها و شکست روندی بود تا امروز طی شد؟ و آیا این پیروزی تغییر مهمی در نتایج پیش‌بینی شده برای انتخابات "سه‌شنبه بزرگ” است؟ اگر بخواهم ساده و کوتاه پاسخ بدهم باید بگویم نه.
سیاه‌پوستان سهم عمده‌ای از جمعیت کارولینای جنوبی را به خود اختصاص داده‌اند. جو بایدن و تام استیر از ابتدا سرمایه‌گذاری بسیاری روی تخصیص رای سیاه‌پوستان آمریکا به سبد آرای خود کرده بودند به طوری که کمپین‌های این دو نامزد در کارولینای جنوبی پر خرج‌ترین، قوی‌ترین و پرکارترین کمپین این دو نامزد بود. بایدن دو امتیاز ویژه دیگر نیز نسبت به رقیب تاجر و میلیاردرش یعنی تام استیر نیز در چنته داشت، در درجه اول او به مدت ۸سال معاون باراک اوباما، رییس جمهور قدرتمند آمریکا بود، اوبامایی که نه تنها فخر سیاه‌پوستان آمریکاست بلکه اولین و تنها رییس جمهور سیاه‌پوست نیز بوده است. علاوه بر این بایدن توانست حمایت جیمز کلیبرن، نماینده سیاه‌پوست کارولینای جنوبی در مجلس که رهبر معنوی و مورد احترام سیاه‌پوستان کارولینای جنوبی، بالاخص چارلستون است را جلب کند و بدین ترتیب گوی سبقت را تا حدی از تام استیر ربود و از او پیشی گرفت که استیر پس از این انتخابات اعلام کرد از ادامه رقابت‌ها کناره‌گیری می‌کند.
به گزارش خرداد، بایدن در این رقابت با کسب ۴۸.۶ آرا اول شد و برنی سندرز با ۱۹.۹ درصد و تام استیر با ۱۱.۳ آرا در رده‌های دوم و سوم قرار گرفتند. بایدن که مدت بسیار طولانی انتظار چنین لحظه‌ای را می‌کشید همچون یک نامزد پیروز در انتخابات نهایی در میان هوادارانش حاضر شد و سخنرانی پر طمطراق و غرایی ایراد کرد و در انتها گفت: "[با اشاره به خود] ما دموکرات‌ها می‌توانیم برنده انتخابات باشیم، [با اشاره به رقبای دیگرش] البته می‌توانیم بازنده هم باشیم، انتخاب دست ماست”. اما پیروزی بایدن در این ایالت چه میزانی از اهمیت را داراست؟ آیا پیروزی قاطع بایدن در این انتخابات به معنای تغییر تمام پیش‌بینی‌ها و شکست روندی بود تا امروز طی شد؟ و آیا این پیروزی تغییر مهمی در نتایج پیش‌بینی شده برای انتخابات "سه‌شنبه بزرگ” است؟ اگر بخواهم ساده و کوتاه پاسخ بدهم باید بگویم نه.
سیاه‌پوستان سهم عمده‌ای از جمعیت کارولینای جنوبی را به خود اختصاص داده‌اند. جو بایدن و تام استیر از ابتدا سرمایه‌گذاری بسیاری روی تخصیص رای سیاه‌پوستان آمریکا به سبد آرای خود کرده بودند به طوری که کمپین‌های این دو نامزد در کارولینای جنوبی پر خرج‌ترین، قوی‌ترین و پرکارترین کمپین این دو نامزد بود. بایدن دو امتیاز ویژه دیگر نیز نسبت به رقیب تاجر و میلیاردرش یعنی تام استیر نیز در چنته داشت، در درجه اول او به مدت ۸سال معاون باراک اوباما، رییس جمهور قدرتمند آمریکا بود، اوبامایی که نه تنها فخر سیاه‌پوستان آمریکاست بلکه اولین و تنها رییس جمهور سیاه‌پوست نیز بوده است. علاوه بر این بایدن توانست حمایت جیمز کلیبرن، نماینده سیاه‌پوست کارولینای جنوبی در مجلس که رهبر معنوی و مورد احترام سیاه‌پوستان کارولینای جنوبی، بالاخص چارلستون است را جلب کند و بدین ترتیب گوی سبقت را تا حدی از تام استیر ربود و از او پیشی گرفت که استیر پس از این انتخابات اعلام کرد از ادامه رقابت‌ها کناره‌گیری می‌کند.
دلیل دیگر پیروزی قاطع بایدن انفعال دیگر نامزد‌ها در جذب و جلب آرای سیاه‌پوستان از ابتدای کار تا امروز بود. فعالیت کمپین‌های امی کلوباچار و پیت بوتیجج طوری طراحی شده بود که گویی هیچ سیاه‌پوستی در آمریکا وجود ندارد و این دو نامزد به طور کلی از این قشر مهم جمعیت آمریکا چشم‌پوشی کردند. وضعیت کمپین الیزابت وارن هم کمی بهتر از بوتیجج و کلوباچار است و برنامه خاص و ویژه‌ای برای هدایت آرای سیاه‌پوستان به نفع خودش نداشت.
حمایت کلیبرن، چند سیاست‌مدار دیگر و همچنین موزیسین‌های رپ محبوب کاریلونا از بایدن هم سبب شد حاضران در سخنرانی شب پایانی برنی سندرز نیز نسبت به وعده‌ها و حرف‌های سندرز به دیده شک بنگرند. می‌بینیم که همه چیز دست به دست هم داده که بایدن با اکثریت آرا در رده اول قرار بگیرد اما با بررسی دقیق و موشکافانه‌تر در می‌یابیم که وضعیت بایدن برای بازگشت به رقابت در سه‌شنبه بزرگ چندان هم مناسب نیست. در درجه اول می‌توان آرای بایدن در این ایالت را با رای هیلاری کلینتون در دوره گذشته مقایسه کرد. تعداد رای‌های بایدن به مراتبت پایین‌تر از تعداد رای‌های کلینتون در سال ۲۰۱۶ است و جالب است بدانیم کلینتون با اتکا به آرای این ایالت در دور گذشته توانست فاصله‌اش با سندرز را بیشتر کند و در نهایت به عنوان پیروز نهایی به رقابت با ترامپ بپردازد. در وهله بعدی درمی‌یابیم که تعداد رای سیاه‌پوستان و سفیدپوستان به بایدن تقریبا برابر است و بایدن علی‌رغم تمام تمهیدات و حمایت‌ها نتوانسته رای قاطبه سیاه‌پوستان را کسب کند. بخشی از این رای به تام استیر و در کمال تعجب بخش مهم دیگرش به برنی سندرز رسیده رسیده است.
سندرز در پی جبران ضعف‌های کمپینش در دوره گذشته برای جلب نظر و آرای سیاه‌پوستان از سال ۲۰۱۸ تا کنون ۲۰ بار به کارولینا سفر کرده و کمپینش در این ایالت نیز ۶۳برنامه اجرا کرده است. با دقت در آرای سندرز و مقایسه این آرا با دوره گذشته در می‌یابیم که سندرز توانسته حدود ۱۱ درصد در این ایالت رشد داشته باشد و نکته جالب‌تر این‌که تعداد رای سیاه‌پوستان به سندرز در هر شهر نسبت به دوره گذشته ۳درصد به صورت میانگین رشد داشته است. مشت آخر و هوشمندانه سندرز سرمایه‌گذاری روی رای‌اولی‌ها و آرای خاموش سیاه‌پوستان بود و سندرز توانسته با برنامه مدون و هوشمندانه آرای نسل نوجوان و جوانی که برای بار اول پای صندوق رای می‌روند و یا آرای افراد مسنی که تا امروز در انتخابات شرکت نکرده بودند را به خود اختصاص دهد.
برای مثال طبق تحقیقی که اخیرا انجام شده بخش عمده‌ای از افراد مسن کارولینای جنوبی یا واژه "سوسیالیسم” نشنیده‌اند و یا این واژه برای‌شان نامأنوس است و معنایش را نمی‌دانند اما در مقابل نوجوانان و جوانان کارولینا با مفهوم و کارکرد سوسیالیسم آشنا و به آن علاقه‌مند شده‌اند و این نتیجه مستقیم ۶۳ برنامه مدون کمپین سندرز است. به تمام آن‌چه گفته شد این نکته را نیز اضافه کنیم که بایدن در ۱۴ایالت انتخابات سه‌شنبه بزرگ کمپین فعالی نداشته است پس می‌توان همچنان به پیش‌بینی‌ها برای پیشتازی برنی سندرز اعتماد کرد و در نهایت به بایدن برای این پیروزی تبریک گفت که ناکام از دنیای سیاست کنار نرفت.
