یکی از مهمترین ویژگی های ارزهای دیجیتال غیر متمرکز بودن آن ها است. غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال دقیقا به این معنا است که آن ها توسط دولت ها تولید و توزیع نمیشوند
ارزهای دیجیتال به داراییهای مجازی گفته میشود که از طریق فرایندهایی خاص رمز گذاری شده اند. این نوع رمز گذاریها باعث می شود تا امکان جعل و یا تولید غیر اصولی آنها تقریبا غیر ممکن باشد. ارزهای دیجیتال معمولا بر پایهی یک دفتر توزیع و ثبت دادههای دیجیتال، به نام شبکهی بلاکچین فعالیت میکنند. اولین سوالی که بعد از آشنایی با ارزهای دیجیتال برای هر مخاطبی پیش می آید دقیقا این است که اصلا بلاک چین چیست؟ و چگونه دادههای مربوط به معاملات ما در این شبکه ذخیره سازی می شوند.
به طور ساده بلاکچین یک دفتر توزیع ثبت اطلاعات آنلاین است که از بلاک های متصل به هم تشکیل می شود. داده های مربوط به شبکه در بلاک های مختلف ذخیره سازی می شوند. با توجه به اتصال زنجیره ای اطلاعات در بلاک های مختلف، امکان دستکاری اطلاعات وجود ندارد چرا که سابقه ی اطلاعات هر بلاک در بلاک های دیگر نیز ذخیره سازی شده است. در واقع برای هک زنجیره ی بلاکچین فرد مهاجم باید به تمام بلاک ها و همه ی دستگاه های ماینر به صورت همزمان دسترسی داشته باشد که به دلیل ماهیت غیر متمرکز بودن سیستم و ساز و کار بلاکچین تقریبا غیر ممکن است.
در واقع دقیقا یکی از مهمترین ویژگی های ارزهای دیجیتال خاصیت و ماهیت غیر متمرکز بودن آنها است. غیرمتمرکز بودن یعنی آنها توسط دولتها و یا نهاد رسمی خاصی تولید و یا توزیع نمیشوند و نهاد های مالی دولتی نیز بر فرایند تولید و توزیع آنها نظارتی ندارند. طبق تعریف غیر متمرکز بودن تا به امروز، امکان دستکاری و دخالت در تولید این نوع دارایی های دیجیتالی برای دولتها نیز فراهم نبوده است. با توجه به اینکه مالکیت دسنگاه های ماینر به صورت انحصاری در اختیار هیچ نهاد، شخص و یا حاکمیتی نیست و یا اینکه مالکین ارزهای دیجیتال با حساب های رسمی شناسایی نمی شوند عملا امکان دستکاری بازار و اتخاذ قیمت گذاری های دستوری نیز در بازار وجود ندارد. در ادامه به مسیری بشر طی کرد تا به استفاده از این دارایی های دیجیتال رسید بیشتر اشاره خواهیم کرد.در این رابطه بخوانید :
ارزهای فیات (ارزهای رسمی دولت ها) قدرت خود را از نهاد های دولتی میگیرند و توسط نهاد های دولتی نیز پشتیبانی میشوند. برای مثال هر دلار آمریکا به طور مستقیم تحت حمایت دولت آمریکا قرار دارد.
اما ارزهای دیجیتال فقط توسط جامعه ی کاربران و اشخاص حقیقی حمایت می شود. به همین دلیل تعریف یک قانون برای آن ها تا حدودی دشوار خواهد بود. به عبارت بهتر وقتی زیرساخت های مورد استفاده در ساختار ارزهای دیجیتال با آنچه به طور سنتی در بازارهای مالی رواج داشته، متفاوت است تعریف یک قانون برای آن ها در دنیا یک چالش به حساب می آید.
بازار ارزهای دیجیتال بر خلاف تعاریف بسیار زیادی که از بلاکچین و مزیت های امنیتی اش شنیده می شود با سو استفاده هایی نیز همراه بوده است. اخبار کلاهبرداری های مختلف، هک شدن شبکه ها، باگ های نرم افزاری و نوسانات شدید قیمتی باعث شده تا کاربران فعال در این حوزه معمولا سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال را سرمایه گذاری پر ریسک معرفی کنند. البته نباید فراموش کنیم از سال 2009 یعنی همزمان با تولد بیت کوین تا به امروز که ارزهای دیجیتال بسیار زیادی در حوزه بازار کریپتو فعالیت می کنند، کاربران بسیار زیادی نیز وجود دارند که با سرمایه گذاری های هوشمندانه سودهای بسیار بزرگی را شناسایی کرده اند.
با وجود ریسک های موجود در بازار و خطرات ناشی از فعالیت های سفته بازی در جریان معاملات دارایی های دیجیتال اما با آگاه بودن درباره ی ریسک های متفاوتی که در ادامه خواهیم گفت می توانید معاملات خوبی را تجربه کنید.
ریسک کاربران: شاید کمی باورش سخت باشد اما آمار نشان میدهد که حدود یک پنجم رمز ارز بیت کوین های (BTC) موجود در حال حاضر غیر قابل دسترسی هستند. بر خلاف دارایی های سنتی که نهاد های مالی رسمی از آن ها پشتیبانی می کنند، به دلیل ماهیت غیر متمرکز بودن دارایی های دیجیتال و البته نوع متفاوت سیستم های امنیتی آنها در صورتی که کاربران آدرس یا رمز ورود به کیف پول های خود را گم کنند و یا آدرس اشتباهی را برای تراکنش های دیجیتالی خود انتخاب کنند، دسترسی به دارایی های آن ها تقریبا غیر ممکن خواهد شد.
ریسک های نظارتی: وضعیت نظارتی برخی از دولت ها و نهاد های مالی درباره ی ارزهای دیجیتال بسیار نامشخص است. برخی دولت ها به دنبال تعریف آنها در چارچوب ارز و یا اوراق بهادار هستند. با وجود این شرایط، یک اعلام رسمی از نهاد های نظارتی که مالکیت، دسترسی و یا معاملات این ارزهای دیجیتال را تحت تاثیر قرار دهد می تواند باعث وارد شدن شوک اقتصادی به بازار شده و باعث کاهش و یا افزایش ناگهانی قیمت ارزهای فعال در این حوزه شود.
ریسک شخص ثالث: بسیاری از سرمایه گذاران و فعالان حاضر در بازار ارزهای دیجیتال برای نگهداری دارایی های خود به صرافی ها و کیف پول های نرم افزاری وابسته هستند که همین امر باعث می شود تا هر گونه کلاهبرداری از سوی این نهادهای مالی، دارایی کاربران را با خطر مواجه کند.