حسن روحانی

مرور سخنان رئیس جمهوری در دو مراسم تنفیذ و تحلیف، نشان از یک مهم داشت، اولویت دهی به رویکردهای اقتصادی و تمرکز دولت دوازدهم برای حل و فصل معضلات اقتصادی کشور. دستور کاری که بی گمان مهم بوده و می بایست نیز در صدر فهرست اقدامات دولت جای بگیرد اما در این میان یک نکته نباید به فراموشی سپرده شود.

در واقع دولت روحانی می باست نقد حمیانه و مصلحانه شود و حواسمان باشد که در نقد و بیان انتقادات از واقعیات فاصله نگرفته و بر طبل ناامیدی در فضای عمومی نکوبیم.

عدم تحقق انتظارات جامعه در کابینه دوازدهم، آنها را دچار تردید نسبت به روحانی و آینده شخص پس از او در دور بعدی انتخابات نموده است. بیشترین نگرانی و دغدغه در جامعه تحول خواهان ایران وجود دارد، جامعه ای که به روحانی اعتماد دارد و از سطح اعتماد خود به روحانی هنوز نکاسته است و همچنان امروز نیز روحانی را به عنوان یک رئیس جمهوری که حضورش در دور دوم به مصلحت همگان بوده است، می نگرد. اما در عین حال با نگرانی به تحرکات روحانی نگاه می کند که آیا روحانی همان انسان قدرتمند و سیاست ورزی است که در آینده با وجود این کابینه بتواند به شعارهای خود عمل کند؟!