یادداشت تند و انتقادی نماینده تهران درباره اظهارات قالیباف در مورد کارتن خواب ها
سرویس اجتماعی خرداد:محمدرضا بادامچی عضو فعال فراکسیون امید در اینستاگرام خود، یادداشتی تند علیه اظهارات شهردار تهران درباره کارتن‌خواب‌ها منتشر کرد.
به گزارش خرداد؛ وی در این یادداشت نوشته است:
شبي كه تا ٤صبح همراه فرمانده نيروي انتظامي و برخي نمايندگان مجمع تهران از مناطق جنوبي پايتخت - پارك هرندي و اطراف خيابان مولوي- بازديد داشتيم، صحنه‌هايي به چشم ديديم كه تا مدت‌ها ما را رها نمي‌كرد.
مردان و زناني كه آشفته و حيران با لباس‌هايي مندرس، آسمان، سقف خانه‌شان بود و كارتن پاره‌اي و پلاستيكي هم، فرش زير پاي‌شان. مردي گوشه خيابان پوشك كودكش را عوض مي‌كرد و ديگري كودك به آغوش و خمار در خيابان پرسه مي‌زد. در تاريكي شب، آن‌جا زندگي جريان داشت و رفت و آمدها قطع نمي‌شد. تعداد بي‌شمار اين افراد زماني بر ما هويدا شدند كه با ديدن خودروي پليس از گوشه و كنار بيرون آمده و پا به فرار گذاشتند.
صحنه‌هاي دردناك و شرم‌آور آن شب، تنها مشاهدات مختصري از زير پوست شهر تهران بود. صحبت از پايتخت است، نه گورستان‌هاي اطراف شهريار و نصيرآباد! همان شهري كه شهردارش ماجراي گورخواب‌هاي نصيرآباد را تلخ و گزنده توصيف كرده!
جالب است كه ايشان در يادداشت انتقادي‌شان(!) از مسئولين خواسته‌اند كه اين آسيب‌ها و معضلات را از نزديك ببينند و با آن‌ها زندگي كنند! واعجبا كه آقاي شهردار گويا فراموش كرده‌اند كه خود از مسئولين جمع‌آوري و سازماندهي اين افراد در جامعه هستند! كه اگر فراموش نكرده‌اند اين صحبت از جايگاه منتقد(!) كه از مسئولين مي‌خواهد شرمگين از چنين حقايقي در جامعه باشند، به چه معني است؟! ايشان كه از ماجراي دردناك گورخواب‌هاي نصيرآباد چنين دل آزرده شده و همه دولت‌‌ها را مقصر می‌دانند، به نظر مي‌رسد از حوزه مديريتي خود خبر ندارند كه اگر خبردار داشتند اكنون چنين بر نمي‌آشفتند.
به گزارش خرداد؛ وی در این یادداشت نوشته است:
شبي كه تا ٤صبح همراه فرمانده نيروي انتظامي و برخي نمايندگان مجمع تهران از مناطق جنوبي پايتخت - پارك هرندي و اطراف خيابان مولوي- بازديد داشتيم، صحنه‌هايي به چشم ديديم كه تا مدت‌ها ما را رها نمي‌كرد.
مردان و زناني كه آشفته و حيران با لباس‌هايي مندرس، آسمان، سقف خانه‌شان بود و كارتن پاره‌اي و پلاستيكي هم، فرش زير پاي‌شان. مردي گوشه خيابان پوشك كودكش را عوض مي‌كرد و ديگري كودك به آغوش و خمار در خيابان پرسه مي‌زد. در تاريكي شب، آن‌جا زندگي جريان داشت و رفت و آمدها قطع نمي‌شد. تعداد بي‌شمار اين افراد زماني بر ما هويدا شدند كه با ديدن خودروي پليس از گوشه و كنار بيرون آمده و پا به فرار گذاشتند.
صحنه‌هاي دردناك و شرم‌آور آن شب، تنها مشاهدات مختصري از زير پوست شهر تهران بود. صحبت از پايتخت است، نه گورستان‌هاي اطراف شهريار و نصيرآباد! همان شهري كه شهردارش ماجراي گورخواب‌هاي نصيرآباد را تلخ و گزنده توصيف كرده!
جالب است كه ايشان در يادداشت انتقادي‌شان(!) از مسئولين خواسته‌اند كه اين آسيب‌ها و معضلات را از نزديك ببينند و با آن‌ها زندگي كنند! واعجبا كه آقاي شهردار گويا فراموش كرده‌اند كه خود از مسئولين جمع‌آوري و سازماندهي اين افراد در جامعه هستند! كه اگر فراموش نكرده‌اند اين صحبت از جايگاه منتقد(!) كه از مسئولين مي‌خواهد شرمگين از چنين حقايقي در جامعه باشند، به چه معني است؟! ايشان كه از ماجراي دردناك گورخواب‌هاي نصيرآباد چنين دل آزرده شده و همه دولت‌‌ها را مقصر می‌دانند، به نظر مي‌رسد از حوزه مديريتي خود خبر ندارند كه اگر خبردار داشتند اكنون چنين بر نمي‌آشفتند.
