برای پاسخ به تهدیدات لزوما نیاز نیست که از ادبیات تند و تهاجمی بهره گرفته و متکی به قدرت سخت افزاری و ادوات نظامی بود، اتفاقا بهترین وکم هزینه ترین راه برای ابتر کردن تهدیدات دشمنان استفاده از ظرفیت های دیپلماسی در عصر و زمانه ای است که افکار عمومی جهانی در کوتاه ترین فرصت و با کم ترین امکانات اخبار و اطلاعات را دریافت می کنند و ظریف نشان داده که به خوبی می تواند و کاربلد این مسیر است.
سرویس سیاسی خرداد/ محمد محمدی: این روزها صدای غالبی که از کاخ سفید شنیده می شود، تهدیدهای کلامی و لفاظی های تهاجمی دونالد ترامپ و دیگر دولت مردان وی علیه ایران است، برجام بدترین توافق تاریخ خوانده می شود و ایران خطرناک ترین دولت حامی تروریسم در جهان، گویی مقامات آمریکایی در تمهید و تدارک جنجالی بزرگ علیه ایران هستند اما حضور وزیر خارجه ایران در کنفرانس امنیتی مونیخ نشان داد که این تهدیدها و خط و نشان ها محلی از اعتبار در نزد سیاستمداران جهانی و حتی شرکای استراتژیک ایالات متحده ندارد.
به گزارش خرداد؛ ترامپ تمایل شدیدی از خود نشان داده که ایران را به صدر فهرست بحران و چالش جهانی رهنمون کرده و کشورمان را بدین واسطه با تهدیدات و تحدیدات گسترده روبرو سازد، او در این مسیر از هیچ کوششی دریغ نورزیده است، ایران بخش لاینفک تمامی موضع گیری تهاجمیترامپ در عرصه سیاست خارجی در یکماهی که بر سر کار آمده بوده و او در دیدار با نتانیاهو این حملات را به اوج خود رساند اما نکته مهم و کلیدی در این میان آنست که این تهدیدات به هنگامه ای می تواد موثر واقع شده و به نتیجه رهنمون که دیگر قرت های جهانی نیز در این مسیر با ترامپ همراهی و همدلی نشان دهند، نه فقط قدرت هایی چون چین و روسیه که شرکای راهبردی در اروپا و افکار عمومی جهانی به عنوان مهم ترین مولفه در این مسیر.
در چنین شرایط و احوالی کنفرانس امنیتی مونیخ که پس از نزدیک به نیم قرن برگزاری جایگاهی ویژه در تبیین و تعیین سیاست های کلان معادلات جهانی یافته آغاز به کار کرد، کنفرانسی که با توجه به روی کارآمدن دولت تازه آمریکا مهم ترین محک برای دستگاه دیپلماسی و سازمان های امنیتی ایالات متحده بود تا جایگاه خود را در معادلات جهانی آزموده و مسیر تازه را ریل گذاری کنند.
در این وضعیت محمد جواد ظریف هم که پس از روی کارآمدن دولت تازه در ایران با اهتمام ویژه و نکته بینی ژرف نگرانه به چنین فرصت هایی در عرصه دیپلماسی می نگرد به آلمان رفت تا به زور آزمایی نانوشته با ایالات متحده در عرصه سیاست خارجی بپردازد.
دیدارهای پرشمار ظریف با عالی ترین مقامات دستگاه دیپلماسی کشورهای شناخته شده جهان و نیز رایزنی و گفت و گوی وی با مهم ترین روسای سازمان های بین المللی نشان داد که سمبه ایران پرزورتر از آنی است که ترامپ و شرکای تندروی منطقه ای آن فکر می کردند.
ظریف در اثنای این دیدارها ضمن رایزنی با مقامات مختلف جهان این پیام را به طرف مقابل داد که پروژه ایران هراسی در فضای پسابرجامی کارایی خود را از دست داده و دیگر دنیا حاضر نیست که به بهانه های واهی و با یکسری اتهام زنی های کلیشه ای علیه ایران بسیج شده و در مسیر افزایش تهدیدات و تحدیدات علیه کشورمان گام بردارد.
حمایت تمام عیار دبیر کل تازه سازمان ملل از برجام و اظهارات دبیرکل آژانس و فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در ضرورت حفظ و دوام برجام و نیز دیدار تمامی وزرای خارجه کشورهای مطرح اروپایی با ظریف از وزیر خارجه انگلیس تا فرانسه و ایتالیا نشان داد دورانی که ایران در انزوای بین المللی قرار داشت و بدین واسطه امکان و ظرفیت افزایش تنش با کشورمان وجود داشت، به پایان رسیده است.
ظریف البته همانند همیشه از ظرفیتهای دیپلماسی عمومی نیز بهره گرفته و در گفت و گو با رسانه های بین المللی و در قالب دیپلماسی مجازی و رسانه ای پاسخ های درخوری به رویکردهای تبلیغاتی و پروپاگاندای سیاه دشمنان ایران داد.
برای پاسخ به تهدیدات لزوما نیاز نیست که از ادبیات تند و تهاجمی بهره گرفته و متکی به قدرت سخت افزاری و ادوات نظامی بود، اتفاقا بهترین وکم هزینه ترین راه برای ابتر کردن تهدیدات دشمنان استفاده از ظرفیت های دیپلماسی در عصر و زمانه ای است که افکار عمومی جهانی در کوتاه ترین فرصت و با کم ترین امکانات اخبار و اطلاعات را دریافت می کنند و ظریف نشان داده که به خوبی می تواند و کاربلد این مسیر است.
حال ترامپ هر چقدر که می خواهد حنجره پاره کند و با آن واکنش های مضحک علیه ایران موضع بگیرد، حکایت او حکایت نتانیاهویی است که نقاشی بمب در سازمان ملل نشان داد و ایران را تهدید کرد اما دنیا هیچ وقعی به این شامورتی بازی ها نداد و او را مسخره کرد و توافق هسته ای به فرجام رسید و برجام متولد شد و اکنون نیز در دوران پسا برجام دولت ترامپ با هوشمندی دستگاه دیپلماسی نخواهد توانست تهدیدی اثر گذار علیه ایران به انجام رساند.