ترامپ و جهانی شدن !
سیاست های «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا برخلاف هنجارهای رایج درعرصه بین الملل تقویت ساختارهای داخلی، شکل هایی از انزواگرایی و نفی اصول جهانی سازی را دنبال می کند.
به گزارش ایرنا، «دونالد ترامپ» در دوره رقابت های انتخاباتی به اندازه ای سخنان شگفت آور و ناهمخوان با مسائل داخلی و بین المللی بر زبانش جاری کرد که بسیاری انتخاب وی را امری غیرممکن می دانستند. با این حال انتخاب غیرقابل پیش بینی وی بسیاری از برآوردهای جهانی را بر هم زد.
در دوره ای که کشورهای جهان راهکارهای همکاری جویانه را دنبال می کنند، بدون تردید پیگیری رویه های ملی گرایانه و سخن گفتن از انزوا و تقابل با هنجارهای قرن بیست و یکم سخنی تازه و یادآور رویکردهای فاشیستی نیمه نخست قرن بیستم است.
ایجاد محدودیت در سفرهای مهاجرتی یا برخورد با مهاجران و سخن گفتن از مقابله با اقلیت های قومی و مذهبی، نفرت افکنی و بیان صریح خط مشی های نژادپرستانه با تعامل گرایی جهانی و روندهای تمدنی و فرهنگی هیچ وجه اشتراکی ندارد.
از نشانه های خود بزرگ پنداری رییس جمهوری جدید آمریکا همین بس که ترامپ در دوره رقابت های انتخاباتی تاکید می کرد که آمریکا را به دوران بزرگی و قدرت پیشین بازمی گرداند. این امر در کنار سخن گفتن از درون گرایی اقتصادی، نشان دهنده نگاه تقابلی وی با دیگران است.
ترامپ نشان داد که رشد کشورها را در ساختار سلسله مراتبی کنونی نمی پسندد. این نگاه نمونه بارز رشد و نمو دیدگاه تقابل گرایانه با هنجارهای جهان است که اصول مسلم و نگاه های فرهنگی متفاوت با خواسته قدرت ها را پذیرا نیست.
سخنانی که ترامپ در مورد آمریکا و بزرگی این کشور بر زبانش جاری کرد تنها کارکرد داخلی دارد. از این رو بسیاری وی را نماد «پوپولیسم» نوین می دانند که با فرهنگ و جامعه آمریکایی عجین شده است.
ترامپ اکنون از سوی بسیاری از تحلیل گران نمونه آشکار پوپولیسم آمریکایی شناخته می شود.
تارنمای نشریه «تورنتوسان» پدیده پوپولیسم ترامپی را تهدیدی جدی برای کشورهای دیگر تفسیر کرد و نوشت شعار«آمریکا را دوباره بزرگ بسازیم» با نام ترامپ همراه شده است. گرچه این سخن باعث پیروزی وی در انتخابات شد اما برای دیگر کشورها بسیار خطرناک است.
از این رو ترامپ در کمتر از دوماهی که در راس قدرت در کاخ سفید نشسته است با انبوهی از مخالفت ها و انتقادها در داخل و خارج ایالات متحده روبرو شده است.
ترامپ اکنون با سخن و فکر تازه به میدان آمده است. وی تنها به رییس جمهور پیشین آمریکا انتقاد نمی کند بلکه همه اصول حاکم بر بنیادهای سیاست خارجی و داخلی آمریکا را در دولت های حاکم بر کاخ سفید به باد انتقاد گرفته است. برای وی حزب دموکرات یا جمهوری خواه تفاوتی ندارد ترامپ خواستار رویه های جدیدی در ایالات متحده برای پرداختن به خود است.
ترامپ اهداف سیاست های خود را در چند حوزه مطرح کرد؛ مسائلی همچون مبارزه با گروه های تروریستی، رواج دموکراسی، مقابله با پدیده مهاجرت، ساماندهی به روابط اقتصادی و سیاسی آمریکا در سطح بین الملل و اتخاذ سیاست های درون گرا برای تقویت ساختارهای داخلی از جمله اهداف وی عنوان شده اند.
بسیاری از آموزه هایی که ترامپ به آن ها پرداخته، یادآور سیاست های انزواطلبی آمریکا در دهه های نخست قرن بیستم است که در آن شرایط آمریکا توانست بنیان های اقتصادی و سیاسی خود را به سطح یک قدرت بزرگ جهانی برساند.
دیدگاه های سیاسی ترامپ که برخی از واژه «ترامپیسم» برای بیان آن استفاده می کنند اکنون به مفهومی چند وجهی و نامشخص در توصیف سیاست های خاص رییس جمهوری آمریکا تبدیل شده است. ایالات متحده بسیاری از این خط مشی ها را برای سال ها کنار گذاشته بود یا در جهت پنهان سازی آن تلاش کرده است.
***رامپ علیه جهانی شدن
ترامپ آشکارا روندهای موجود در جهان به ویژه الگوهای اقتصادی جهان را به باد انتقاد گرفته است. وی جهانی سازی اقتصاد را عاملی برای تنزل آمریکا در عرصه های اقتصاد و سیاست می داند به همین دلیل در مقابل آن موضع گرفته است.
دانشگاه هارواد در مقاله ای تحلیلی، ترامپیسم را پدیده ای فرا آتلانتیکی توصیف کرد که علیه نیروهای طرفدار جهانی شدن به پاخواسته است و در آینده بر بسیاری از کشورهای اروپایی نیز تاثیر می گذارد.
بسیاری از تحلیلگران ترامپ را پدیده ای هیولاگونه می بینند که به صورت ناخواسته از سوی حزب جمهوری خواه خلق شد و در برابر سال ها قوانین مزاحم دولت فدرال، پدیده مهاجرت و ریاست جمهوری باراک اوباما قد علم کرد.
به نوشته این تحلیل، ترامپ با زبانی آشنا و ساده سخن می گوید و حمایت ها را جلب می کند زیرا رای دهندگان وی را به عنوان پرچم حقوق سیاسی آمریکایی ها می شناسند.
ترامپ بر موج تغییرهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی سوار شد. نزدیک ترین همتایان ترامپ در فرانسه و انگلیس احزاب راست افراطی اروپا مانند «جبه ملی فرانسه» و «حزب استقلال پادشاهی متحد»(UKIP) هستند که با نگاهی مشابه به دشمنی با مهاجرت و حتی اتحادیه اروپا پرداختند.
براساس گزارش دانشگاه هاروارد، ظهور ترامپ و برآمدن احزاب افراطی اروپا واکنشی به جهانی شدن بود که در سه دهه گذشته به پدیده غالب در جهان تبدیل شد.
همچنین ترامپ اعتراضی است به جریان مبادله آزاد کالا، سرمایه و مردم در اقصی نقاط جهان که حرکت در قلمروی فراتر از مرزهای ملی را افزایش داد. جهانی شدن و دگرگونی های فناورانه به عنوان کلیدی برای سعادت و رفاه در جهان تفسیر شد اما همیشه در بازی جهانی سازی برندگان و بازندگانی وجود دارند.
با جهانی شدن، شغل ها از مرزهای آمریکا خارج شدند، امنیت شغلی و پرداخت های مناسب نیز کمرنگ تر شد، سطح آموزش کاهش یافت و بخش های خدماتی در حمایت از خانواده های آمریکایی ضعیف تر عمل کردند.
از برخی جنبه ها پیروزی یک نامزد پوپولیست پاسخی طبیعی به تحولات جامعه است. واقعیت های سیاسی و اقتصادی در جامعه موجب به وجود آمدن چنین پدیده ای شده است. این واقعیت ها در آنسوی آتلانتیک و در اروپا نیز موجب ظهور نگاه های مشابه شد. اگر دولتی نتواند رشد اقتصادی فراگیری را بدست آورد یا روایت هایی همچون انسجام اجتماعی محکم تر و بیگانه هراسی را نهادینه سازد، ممکن است برای سال ها مجبور شود یک محیط سیاسی توام با نارضایتی را تحمل کند.
**ترامپ و مشکلاتی که جهانی شد
مضرات جهانی شدن برای کشورهای قدرتمند به تدریج جهان گیر می شود. تارنمای نشریه «فارین افیرز» در گزارشی با عنوان «ترامپیسم جهانی» به بررسی دلایل تاریخ پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا و توقف ناپذیر بودن این روند پرداخت و نوشت: پیروزی ترامپ قابل پیش بینی بود اما نه با نگاه کردن به آرای مردمی در انتخابات. همانگونه که نظرسنجی ها قادر نبودند انتخابات عمومی بریتانیا و پیروزی «دیوید کامرون» یا خروج انگلیس از اتحادیه اروپا را پیش بینی کنند، نتوانستند انتخاب ترامپ را هم حدس بزنند.
پس از پایان جنگ جهانی دوم ایالات متحده و متحدانش بیکاری گسترده را تهدید جدی برای نظام سرمایه داری تفسیر کردند و تصمیم گرفتند تا با هر هزینه مانع آن شوند. در مقایسه دولت ها اشتغال کامل را به عنوان سیاست اصلی و کاربردی خود دنبال کردند تا بیکاری را کاهش دهند.
روندها به تدریج تغییر یافت تا اینکه در بحران سال 2008 بانک های بزرگ جهان بیش از 12 تریلیون دلار را به اقتصاد جهان وارد کردند. این حجم از پول چندان موجب تورم در نقاط مختلف جهان نشد اما نرخ های بهره بسیار پایین ماند. در عوض ما در جهانی زندگی می کردیم که در آن به جای تورم، قیمت ها کاهش می یابد. این امر نتایج سیاسی گوناگونی را به همراه داشت که ترامپ یکی از آن ها است.
