قالیباف رفت نجفی آمدچرا فرقی نکرد؟
به گزارش خرداد، آفتاب یزد نوشت: می دانم عصبانی هستید! حق هم دارید. میزان بارش برف در تهران آنچنان نبوده که شهر اینگونه و به این وسعت فلج شود.گفته می‌شود عده ای از شهروندان 8 الی 9 ساعت در مسیرهای منتهی به پایتخت گیر کرده اند یا در سطح شهر به دلیل کم کاری و غفلت شهرداری، معابرآنطور که باید و شاید برف روبی نشده و یا نمک و شن پاشی نگردیده است.از سوی دیگر برخی تهرانی‌ها نیز ساعات طولانی در خاموشی بسر بردند و اداره برق نیز پاسخگو نبوده است.همگی حق دارید.یک‌جای کار می‌لنگد.
در این وجیزه می‌خواهم دست روی همین نکته بگذارم.به راستی چرا چه شهردار قالیباف باشد و چه نجفی باز هم کارها به‌سامان نیست و همیشه خدا می‌لنگیم؟ در قوای مجریه و مقننه هم که نهادهایی انتخابی هستند شرایط آنچنان تفاوتی ندارد.چه احمدی نژاد رئیس جمهور باشد و چه روحانی، برخی مشکلات و معضلات جای خود باقی هستند و قرار نیست تفاوتی ایجاد گردد.مجلس نیز به همچنین.مجلس چه یکدست اصولگرا باشد و چه اصلاح‌طلب یکسری مسائل هستند که گویا مفری از آن نیست.در واقع چه آن بالا حدادعادل جلوس نموده باشد و چه علی لاریجانی، همواره دردمندیم وگله داریم از ناکارآمدی‌ها!
برای همین است که صرفنظر از گردش قدرت در قوای مجریه و مقننه و ایضا پارلمان‌های شهری همیشه غافلگیر می‌شویم. سیل می‌آید غفلگیر می‌شویم،باد می‌آید غافلگیر می‌شویم،طوفان می‌شود غافلگیر می‌شویم،زلزله می‌آید غافلگیر می‌شویم،باران می‌آید غافلگیر می‌شویم،برف می‌آید غافلگیر می‌شویم،پلاسکو آتش می‌گیرد غافلگیر می‌شویم.خلاصه اینکه همیشه درحال غافلگیری هستند این مسئولان ما!
به نظر می‌رسد مشکل و درد اصلی برخی ساختارهای زائد ،غلط و پوسیده هستند. فی‌المثل در همین ماجرای برف ،سازمان مدیریت بحران مدعی است که روز چهارشنبه هفته گذشته به نهادی مرتبط هشدار داده است و پیش بینی نموده که چنین می‌شود.در برابر آن، شهرداری نیز ادعا می‌کند که برخلاف نظر ناظران و شهروندان غافلگیر نشده اند و اقدامات به موقع و مناسبی صورت گرفته است.این درحالیست که گشتی در شهر نشان می‌دهد که آقایان آنقدر غافلگیر شده‌اند که شهردار عزیزمان توئیت می‌کند و از مردم می‌خواهد که بار درخت‌ها را سبک کنند تا مبادا نشکنند!
حالا عقب تر برگردیم؛یعنی دقیقا آن زمان‌هایی که چند قطره در پایتخت باران می‌بارید.مرور اخبار نشان می‌دهد که وضعیت شهر آنچنان آشفته می‌شد که گویی طوفان نوح آمده و خیابان‌های تهران بسان باتلاق می‌شدند.تصاویر به خوبی گواه می‌داد تهران به طور کلی قفل بود و مردم ساعت‌ها در معابر پایتخت معطل می‌شدند. البته اکنون هم شرایط تفاوتی نکرده است اما غرض آن است چه قالیباف در بهشت باشد و چه نجفی، برخی ساختارهای اشتباه اجازه خروجی بهتر را نمی‌دهد.در بعد دیگر هم همین است.مطمئن باشید تا برخی چرخه‌های مدیریتی و نظارتی اصلاح نگردد بساط فساد و دزدی جمع نمی‌شود.همین می‌شود که شاهد هستیم چه در این شهرداری و چه در شهرداری سابق به برخی افراد کمک‌های مالی بی‌دلیل می‌شود.
می خواهم عرض کنم مدیران تغییر می‌کنند اما مردم تغییری که آنچنانی باشد را نمی‌بینند و گویا درب برهمان پاشنه قبلی می‌چرخد.بهرحال ناچاریم چند پله به عقب برگردیم.تغییر و نونوار کردن ویترین بی فایده است.باید با فکرهای نو به فکر ترمیم و اصلاح ساختارهای فعلی رفت.
سید علیرضا کریمی
