محمد علی نجفی

این روزها بدون هیچ شک و شبهه ای می توان گفت که نه رئیس جمهوری و نه شهردار تهران نتوانسته اند، رضایتمندی افکار عمومی را نسبت به عملکردهای خود در دوران پسا انتخاباتی رقم زده و به طور محسوس و ملموس بدنه حامیان سیاسی از رویکردها و به خصوص انتصاب های این چند صباح دلخور و ناخشنود هستند.

آقای نجفی می گوید که چه اشکالی دارد که نیروهای دوران قالیباف در این دوره ارتقای جایگاه یافته و نگاه وی گزینش از میان مجموعه شهرداری است! اشکال کار در واقع آنجاست که در طول این 14 سال دو نسل از نیروهای اصلاح طلب خارج از گود شهرداری بوده و از اساس امکان ورود به مجموعه را بر اساس توانمندی و پتانسیل های خود نیافتند که اکنون این امید را داشته باشند که توسط شهردار فراجناحی نگر تازه آمده در شهرداری ارتقای جایگاه یابند.

بودجه شهرداری تهران 23 هزار میلیارد است اما مدیریت شهری سابق می گفت 17 هزار و نهصد میلیارد است! این نشان از عدم شفافیت درآمد شهرداری در دوره گذشته داشت. اما اگر به راستی 17 هزار و نهصد میلیارد درآمد شهری باشد، بنابراین 10 هزار و چهارصد میلیارد تومان از محل تراکم و کاربری هاست، سه هزار میلیارد از طریق فروش دارایی ها حاصل می شود. به عبارتی شهرداری 13 هزار میلیارد از محل فروش ذخایر شهر و دارایی ها در آمد دارد تا در مقابل 17 هزار میلیارد ونهصد تومان کار کند! بنابراین مساله فوق نشان از عدم تطابق منابع و درآمد شهردار سابق با عملکرد دارد به همین دلیل ضرورت منابع شهرداری تهران باید به طور دقیق شناسایی شود.

کم تر کسی می داند و به گوشش خورده که در شهرداری چه خبر بوده است، آنوقت آقای نجفی از اتاق فکر تخریب شهرداری در دوره جدید می گوید! طبیعی و بدیهی است که این تخریب ها انجام پذیرد، وقتی شهرداری از تبیین ساده اقدامات خود به عنوان مثال جلوگیری از اعطای هولوگرام که زمینه ای بدون شک فسادزاست و در دوره جدید جلوی آن گرفته شد، سخنی به میان می آورد، نمی گوید که چه میراثی را تحویل گرفته و شهرداری در چه شرایطی قرار دارد